Roland Zeilstra (1961) wilde als kind al huisarts worden. Dat is hij nu ruim twintig jaar, in de praktijk die hij samen met zijn vrouw in Apeldoorn heeft. Als een van de eersten in Nederland rondde hij onlangs de kaderopleiding Huisarts en Spoedzorg af.
Hoe ziet jouw loopbaan eruit?
“Als kind al wilde ik huisarts worden; die wens was enorm groot. Na jaren uitgeloot te zijn voor Geneeskunde, kreeg ik in Utrecht een opleidingsplek. Als vervolgopleiding koos ik voor Tropengeneeskunde, waarvoor ik vijf jaar in Afrika hebben gewerkt. Dat combineerde ik met een beroepsopleiding in Pretoria tot familiearts. In Nederland kon ik met die diploma’s na terugkomst als huisarts aan de slag en een jaar heb ik waargenomen in verschillende praktijken. In 1996 stapte ik met mijn vrouw in de maatschap van de praktijk die we nu nog samen hebben.”
Waarom heb je de kaderopleiding Huisarts en Spoedzorg gedaan?
“Acute geneeskunde heb ik altijd al leuk gevonden. De spoedzorg is een belangrijk thema in de eerste lijn. Voor een huisarts is die tak van sport echter geen dagelijkse kost. Als je één keer per week voor een spoedgeval uit je spreekuur weg moet, is het veel. Maar hoe onderhoud je dan je vaardigheden? Dat is natuurlijk een punt van aandacht. Ik hoop wat dat betreft dat veel collega's zich aanmelden voor deze kaderopleiding. Juist in deze tijd van toenemende druk op de spoedzorg is het van belang dat er voldoende kaderartsen zijn, verspreid over het land. Met mijn kaderopleiding als basis geef ik nu onderwijs op het gebied van spoedzorg. Een van mijn speerpunten daarin is het overbrengen van de ABCDE-methode, wat erop neerkomt dat je eerst behandelt waar je dood aan kunt gaan. Je schat daarmee razendsnel in hoe ziek de patiënt is en kunt daardoor ook snel en juist handelen.”
Hoe ziet je werkende leven er over vijf jaar uit?
“Ik verwacht dat ik dan minder in de praktijk werk en meer met mijn kaderwerk en onderwijstaken bezig ben. Ik hoop bijvoorbeeld dat de huisartsen in de regio Apeldoorn dan de ABCDE-methode onder de knie hebben. En dat huisartsenpost, ambulancedienst én de SEH’s uit de regio geregeld aan één tafel zitten om de spoedketen beter op orde te krijgen. Daar wil ik me hard voor maken de komende jaren.”
Welk compliment heb je onlangs gegeven?
“Dat was aan de visitearts tijdens mijn dienst als regiearts op de huisartsenpost. Hij ging uit zichzelf meehelpen met de consulten. Normaal gesproken doet een visitearts geen consulten en als regiearts voel ik me soms wat opgelaten om daar toch om te vragen als het druk is. Dus het was geweldig dat hij nu zag dat zijn collega’s hulp nodig hadden en dat hij de ruimte had en pakte om te helpen. Dan ben je een team.”
En wat heeft je pas nog verrast?
“Op de eerste werkdag na mijn diploma-uitreiking van de kaderopleiding kwam aan het einde van de dag onze assistente mijn spreekkamer binnen. Er was iemand op straat onwel geworden. Ik ging er natuurlijk direct naartoe en controleerde haar. Ik zag al gauw dat haar vitale parameters niet overeenkwamen met haar klachtenpresentatie. Het bleek een LOTUS-patiënt, die mijn praktijkcollega’s als verrassing voor mij hadden geregeld. Een mooie, leuke test en ik bleek geslaagd. Ze vonden allemaal dat ik in rust goed handelde.”
EN
DE
