EN
DE
Over meconium aspiratie syndroom
Meconium aspiratie syndroom (MAS) is een aandoening waarbij er een ontstekingsreactie in de longen optreedt doordat uw kind meconium (de eerste ontlasting van de baby) heeft ingeademd. lees meerOver meconium aspiratie syndroom
Meconium aspiratie syndroom (MAS) is een aandoening waarbij er een ontstekingsreactie in de longen optreedt doordat uw kind meconium (de eerste ontlasting van de baby) heeft ingeademd. Dit kan alleen voorkomen als deze meconium al geloosd is terwijl uw baby nog in de buik zat en het meconium zich heeft vermengd met het vruchtwater. Slechts een klein deel van de kinderen met meconiumhoudend vruchtwater ontwikkelt ook daadwerkelijk een meconium aspiratie syndroom.MAS uit zich in een verhoogde ademarbeid zoals kreunen en een snelle ademhaling en in een verminderd zuurstofgehalte.
Het risico op meconium aspiratie syndroom is groter wanneer het risico op meconium houdend vruchtwater groot is. Dit is het geval bij:
- Serotiniteit: naarmate een baby langer in de buik zit en voorbij de uitgerekende datum komt, maakt dat de kans op meconium houdend vruchtwater groter.
- Stress: als uw kind het niet prettig meer vindt in de buik en het stress krijgt is de kans op meconiumhoudend vruchtwater groter.
Onderzoek
Om vast te stellen of er sprake is van MAS maken we een röntgenfoto. Als er sprake is van MAS zijn de longen heel wit op de foto. Op een röntgenfoto is lucht zwart, dus als de longen wit zijn op de foto houdt dat in dat er onvoldoende lucht in de long zit doordat deze onvoldoende ontplooid is.Behandeling
Helaas kan de ontstekingsreactie in de longen niet met een actieve behandeling verholpen worden. De behandeling bestaat dan ook uit het ondersteunen van de ademhaling totdat de longen genoeg hersteld zijn om dit zelf weer aan te kunnen. lees meerBehandeling
Helaas kan de ontstekingsreactie in de longen niet met een actieve behandeling verholpen worden. De behandeling bestaat dan ook uit het ondersteunen van de ademhaling totdat de longen genoeg hersteld zijn om dit zelf weer aan te kunnen.Bij sommige kinderen wordt door de ontstekingsreactie de functie van het surfactant in de longen minder. Dit stofje zorgt ervoor dat de longen goed ontplooid blijven. Als de surfactant verminderd werkt, heeft uw kind meer moeite met de ademhaling. We bekijken dan of het nodig is om surfactant toe te dienen in de luchtwegen. Bij een behandeling met surfactant, geven we dit direct in de longen. Als uw kind al beademd wordt met een buisje in de luchtpijp, kan de surfactant vaak via een zij-ingang of via de tube zelf toegediend worden. Als dit nog niet het geval is, brengt de arts een klein slangetje via de luchtpijp in de longen in om via deze weg surfactant te kunnen geven. Dit noemen we een MIST-procedure. Soms slaagt deze procedure helaas niet en is het alsnog noodzakelijk om eerst een beademingsbuisje in te brengen om vervolgens de surfactant te kunnen geven.
Na toediening van de surfactant zien we snel daarna duidelijk effect. We kunnen de ademhalingsondersteuning dan vlot afbouwen. Bij sommige kinderen kan toediening van surfactant na zes tot twaalf uur nogmaals herhaald worden.
