Aart Fischer

Loopbaan Aart Fischer

1948 Leiden

Aart Fischer bracht zijn jeugd en de oorlogsjaren door in het voormalig Nederlands Indië. Eind 1946 werd het gezin gerepatrieerd. Na het behalen van het diploma HBS-B ging hij geneeskunde studeren en specialiseerde zich vervolgens tot zenuwarts en psychoanalyticus

1959 Utrecht

In april 1959 werd hij benoemd tot directeur van het Instituut voor Medische Psychotherapie in Utrecht. Daar hield hij zich bezig met het onderwijs in de psychotherapie aan artsen in opleiding tot psychiater. In oktober 1960 volgde zijn benoeming tot chef de clinique van de toen pas opgerichte Tweede Universiteitskliniek in het Willem Arntz Huis. Later werd dit de prof. dr. H.C. Rümke Kliniek.

1962 Utrecht

In 1962 kreeg hij de opdracht tot onderwijs in de medische psychologie aan studenten geneeskunde. Tijdens deze periode was hij secretaris van de Nederlandse Vereniging voor Neurologie en Psychiatrie. Ook was hij voorzitter van de commissie die een standpunt moest formuleren met betrekking tot het toen actuele vraagstuk van de Abortus Provocatus. In 1969 werd Fischer jn Utrecht benoemd tot lector in de medische psychologie en psychotherapie. Daarnaast werd hij hoofd van het nieuwe Instituut voor Medische Psychologie. Van 1973 tot 1975 was hij adviseur van het Ministerie van Onderwijs bij de voorbereiding van de faculteit geneeskunde in Maastricht. 

1975 Maastricht

Zijn benoeming tot hoogleraar Klinische Psychiatrie aan de Rijksuniversiteit Limburg volgde in 1975. In 1977 werd hij door prof. Nijdam vanuit Maastricht naar Nijmegen gehaald. Nijdam en Fischer verdeelden de aandachtsvelden binnen de afdeling Psychiatrie. Zij spraken af bij toerbeurt van twee jaar, de leiding van de afdeling op zich te nemen. Nijdam hield zich bezig met de kliniek en polikliniek psychiatrie in het Radboudziekenhuis en met de (gedragstherapeutische) kliniek Overwaal in Lent. Fischer hield zich bezig met de psychotherapie, de kinderpsychiatrie en de sociale psychiatrie. In dat kader zette Fischer (samen met de hoogleraren Berger en Bierkens) het Nijmeegse IMP op.

Fischer was jarenlang als vaste deskundige verbonden aan verschillende Raden van Beroep en de Centrale Raad van Beroep. Na een reorganisatie en het aantreden van een nieuw afdelingshoofd, medio jaren tachtig, koos Fischer voor toespitsing van zijn leeropdracht op de psychotherapie. Als psychoanalyticus was hij zowel organisatorisch als inhoudelijk actief. Inhoudelijk had hij een grote naam, niet alleen als psychoanalyticus, maar ook als supervisor voor de  artsen in opleiding . ‘Alsof je in een warm bad stapt’, zo verwoordde een van zijn assistenten de supervisiesessies bij zijn afscheid in 1995.

Neven­activiteiten

• Voorzitter Nederlandse Vereniging voor Expressieve Therapie (1961-1965).
• Bestuurslid Nederlandse Vereniging voor Psychotherapie (1965-1969).
• Secretaris en lid van de Opleidingscommissie (1969-1976).
• Lid van de Nederlandse Vereniging voor Groepspsychotherapie en de Rogeriaanse Vereniging.
• Bestuurslid Nederlands Psycho-analytisch Genootschap (4 jaar secretaris) (1966-1973).
• Voorzitter sectie I.M.P.’s Nederlandse Vereniging Ambulante Geestelijke Volksgezondheid (1970-1971).
• Oprichter van de Gelderse Vereniging voor Psychoanalyse.
• Lid van the International Psychoanalytical Association.
• Visiting professor for the West-Indies.
• Lid commissie Directeur-generaal Volksgezondheid, landelijke statistische verwerking psychiatrische data (1969-1972).
• Lid commissie Ziekenfondsraad, advies I.M.P.’s in de A.W.B.Z.