Behandeling Blindedarmontsteking bij kinderen

Contact

• Medische en verpleegkundige vragen: Polikliniek Kinderchirurgie: (024) 361 38 08. Bereikbaar van maandag tot en met vrijdag van 8.15 - 12.00 uur. Na 12.00 uur alleen spoed
• Planningsbureau Heelkunde: (024) 361 45 60. Bereikbaar van maandag tot en met vrijdag van 9.00 - 10.00 uur.
• Na operatie buiten kantoortijden: Neem contact op met de dienstdoende kinderchirurg via de portier (024) 361 11 11 of afdeling het Strand: (024) 361 39 24.

De behandeling Wat kunt u verwachten?

De meest voorkomende behandeling van een acute blindedarmontsteking is het operatief verwijderen van de ontstoken blindedarm. Deze operatie wordt vaak via een kijkoperatie (laparoscopie) uitgevoerd, maar via een kleine snee in de rechter onderbuik is ook mogelijk. Inmiddels is gebleken dat sommige acute blindedarmontstekingen ook zónder operatie te behandelen zijn: uw kind wordt dan met antibiotica behandeld en zal gemiddeld 2 tot 3 dagen opgenomen moeten worden. De voor- en nadelen van de behandelmogelijkheden zullen van tevoren met u besproken worden om samen met uw behandelend arts tot de beste keuze te komen. De operatie gebeurt bijna altijd met spoed. Deze operatie kunnen we dus niet plannen. De mate van spoed hangt af van de ernst van de verschijnselen. Daarom is het moeilijk een tijdsplanning te geven voor de operatie van uw kind. 

U mag in principe aanwezig zijn als uw kind onder narcose wordt gebracht. Bij spoedoperaties besluit de anesthesioloog soms dat het verstandiger is dat u niet aanwezig bent bij het in narcose brengen. U krijgt hier dan uitleg over. Ook mag u meestal direct na de operatie, tijdens de periode van ontwaken uit anesthesie, op de uitslaapkamer bij uw kind zijn.

Tegenwoordig kan ook in bepaalde gevallen van een “ongecompliceerde” blindedarmontsteking een antibiotische behandeling een optie zijn. De arts zal u informeren of dit een optie bij u kind is en wat de voor- en nadelen hiervan zijn.

Voor, tijdens en na de operatie krijgt uw kind meestal antibiotica en een infuus voor vocht- en medicijntoediening. Na de operatie komen de darmbewegingen, afhankelijk van de ernst van de ontsteking, meer of minder langzaam weer op gang. In overleg met de chirurg starten we de voeding; meestal eerst vloeibaar en vervolgens vast voedsel. Na 2 tot 4 dagen gaan de meeste kinderen weer naar huis maar dat kan volledig anders zijn bij u kind.
 

Behandeling bij een geperforeerde blindedarmontsteking

Als de blindedarmontsteking doorbreekt (perforeert) naar de buikholte dan ontstaat een buikvliesontsteking met pus in de buik. Dit is een ernstige situatie waarvoor een hogere operatie-urgentie geldt. In deze situaties krijgt uw kind behalve een infuus ook een neusmaagsonde, ten minste 5 dagen antibiotica, vaak een urinekatheter en heel soms ook buikdrain(s). Het duurt dan ook enkele dagen voordat we met voeding starten. Na de operatie gaat uw kind soms naar de Intensive Care (IC). Dit is afhankelijk van de algemene conditie van uw kind. De opnameduur is vaak 10 tot 14 dagen en is afhankelijk van het optreden van complicaties.

Behandeling van een langer bestaande blindedarmontsteking

Als een ontsteking langere tijd bestaat, kan de blindedarmontsteking afgedekt worden door andere ernaast liggende darmen en/of buikvet. Dit is een beschermingsmechanisme van de natuur om de gevolgen van een perforatie te beperken. We spreken dan van een periappendiculair infiltraat. In deze situatie is het soms niet wenselijk om de blindedarm te verwijderen en het natuurlijke afkapselingsproces te verstoren. Als we niet opereren bestaat de behandeling uit een infuus en antibiotica, soms gepaard met het plaatsen van een drain onder narcose. Hierdoor kan het ontstekingsproces “afkoelen” en komen de ingewanden tot rust. Een periappendiculair infiltraat lost zich dan meestal op doordat:
- Het lichaam het ontstekingsproces geleidelijk opruimt. Het infiltraat wordt kleiner en verdwijnt uiteindelijk (resorptie van het infiltraat).
- Het ontstekingsproces zich ontwikkelt tot een abces dat na enkele dagen doorbreekt naar de darm, zich daardoor ontlast, en door het lichaam weer opgeruimd wordt. Hierbij krijgt uw kind stinkende, vieze dunne ontlasting. Dit is de inhoud van het abces.

De opnameduur voor een appendiculair infiltraat is niet echt te voorspellen, meestal tussen 1 en 3 weken. Na volledig herstel kan afhankelijk van resterende klachten overwogen worden om de blindedarm na ongeveer 6 tot 8 weken alsnog te verwijderen. Dit bespreekt de kinderchirurg poliklinisch met u.

Na de behandeling

Complicaties

Het ontstaan van complicaties hangt af van de ernst van de ontsteking bij opname. Ontsteking van de wond is de meest voorkomende complicatie na een operatie van een blindedarmontsteking. Bij een wondabces moet de chirurg de huid weer openmaken, zodat de ontstane pus weg kan. Soms komt de darmfunctie wat trager op gang. Om braken te voorkomen, geven we dan mogelijk een maagsonde om op die manier voeding toe te dienen. Als de darmen op gang zijn maar u kind nog niet wil eten kan deze sonde soms ook gebruik worden om sondevoeding toe te dienen. Als dit nog niet kan krijgt u kind vaak infuusvoeding

Ontslag

Uw kind mag weer naar huis zodra hij of zij normaal kan eten, geen koorts heeft, ontlasting heeft gehad en de wond er goed uit ziet. Na 5 dagen mag uw kind weer douchen of in bad. Zodra uw kind het zelf aangeeft mag hij of zij weer naar school. Uw kind mag echter nog niet meedoen aan de gymnastiekles tot na de controle-afspraak op de polikliniek. Deze afspraak is ongeveer anderhalve week na de behandeling.

Diagnose van blindedarm­ontsteking

Bij klachten die duiden op blindedarmontsteking is verder onderzoek nodig:

• We vragen naar het ontstaan van de klachten. Ziektes als voedselvergiftiging en blaasontsteking kunnen gelijksoortige klachten geven en moeten we uitsluiten.
• Lichamelijk onderzoek waarbij de arts voelt aan de buik van uw kind en luistert naar darmgeluiden en/of bewegingen.
• Laboratoriumonderzoek voor bloed en urine.
• Echografisch onderzoek van de buik (meestal).

De diagnose blindedarmontsteking blijft met deze onderzoeken vaak een waarschijnlijkheidsdiagnose. Definitieve zekerheid over de diagnose krijgen we pas bij een operatie. In 5 à 10% van de operaties waarbij we blindedarmontsteking vermoeden, vinden we een normale appendix.