Ziekte van von Willebrand (VWD)

Onderzoek en behandeling

Onderzoek

De ziekte van von Willebrand komt vaak tot uiting bij een ingreep of een ongeval. Door middel van een bloedonderzoek kunnen we zien of u de ziekte van von Willebrand heeft. Naast enkele screeningstesten zijn er ook specialistische laboratoriumonderzoeken waarmee de hoeveelheid en ook de werkzaamheid van von Willebrand factor (VWF) gemeten kan worden. De diagnose wordt zo nodig bevestigd met genetisch onderzoek. 

De ziekte van von Willebrand is niet altijd makkelijk vast te stellen door onder andere biologische variatie. Dit betekent dat de uitslagen van de laboratoriumonderzoeken van moment tot moment kunnen verschillen. Het kan daarom nodig zijn om de onderzoeken meerdere keren uit te voeren. Ook kan het nodig zijn om uw familieleden te onderzoeken. 

Behandeling

Kleine bloedingen kunnen vaak behandeld worden met tranexaminezuur en een neusspray met DDAVP. Tranexaminezuur is een medicijn dat een gunstig effect heeft op slijmvliesbloedingen, bijvoorbeeld bloedneuzen, bloedingen in de mond en menstruatie. 

Bij grote (risico’s op) bloedingen kunnen we DDAVP via een infuus bij u toedienen of geven we u een concentraat met VWF. 

DDAVP (merknamen: Desmopressin, Minrin of Octostim) stimuleert de productie en afgifte van VWF en stollingsfactor VIII. In veel gevallen volstaat DDAVP. Nieuwe patiënten krijgen vaak een proefbehandeling om te kijken of DDAVP goed werkt. 

Bij grote (risico’s op) bloedingen en ernstige vormen van de ziekte van von Willebrand wordt er via een infuus een concentraat met VWF gegeven. 

Meer informatie

Op de website van de Nederlandse Vereniging van Hemofilie-patiënten leest u meer over de ziekte van von Willebrand en de behandeling.