Neven­activiteiten

  • Voorzitter van meerdere commissies van de Nederlandse Vereniging voor Radiologie (Stralenhygiëne, NMR (MRI)).
  • Voorzitter van de redactieraad van het verenigingstijdschrift Diagnostic Imaging, dat internationaal verscheen en waarvan hij ook hoofdredacteur was. 
  • Lid van enkele overheidscommissies: de filosofiecommissie van de Gezondheidsraad en de begeleidingscommissie van het Ministerie van Volksgezondheid voor het Bevolkingsonderzoek naar borstkanker.
  • Voorzitter van het CARD Committee van de Association Européene de Radiologie (AER), dat de computerisering van het vak voorbereidde.
  • Organisator van vijf internationale symposia in Nijmegen:  Neuroradiology (1959); A population investigation in relation to breastcancer (1976); Radiodiagnosis in bone disease (1976); Kidney transplantation and diagnostic radiology (1976); Diagnostic radiology and Oncology (1981).
Personen William Penn

William Penn

  • Geboren: 7 september 1915 (Rotterdam)
  • Overleden: 9 februari 2004 (Loon op Zand)
  • Benoeming: 1970
  • Emeritaat: 1982


Loopbaan William Penn

1947 Nijmegen

Na zijn Radiologie-opleiding bekwaamde William Penn zich twee jaar in de Radiotherapie aan het Rotterdams Radiotherapeutisch Instituut (dr. D. den Hoed). In 1947 werd hij benoemd tot radioloog aan het Canisius-Wilhelmina Ziekenhuis te Nijmegen. Toen in 1956 het Radboudumc werd opgezet, werd hij benoemd tot hoofd van de afdeling Radiologie. Dat bleef hij tot 1982. Van 1956 tot 1970 was hij tevens hoofd van de afdeling Radiotherapie

1982 Nijmegen

De afdeling Radiologie startte met één radioloog, vier radiologisch laboranten en drie onderzoekkamers. Bij zijn vertrek in 1982 waren er drie leerstoelen in de Radiologie, tien radiologen, veertien arts-assistenten in opleiding, zestig radiologisch laboranten en veertig administratieve medewerkers. Er werden tegen die tijd 80.000 patiënten per jaar onderzocht in dertig onderzoekkamers. Dankzij Penn’s pioniershouding wist hij een dergelijke organisatie in vijfentwintig jaar succesvol op te bouwen.

Penn was ervan overtuigd dat gedetailleerde scholing van zowel laborant als radioloog noodzakelijk was. Hij speelde hierin dan ook een belangrijke rol. Hij heeft 77 radiologen opgeleid en drie promovendi naar de doctorstitel begeleid. Omdat hij altijd goed geïnformeerd wilde zijn, reisde hij veel. Hij ontwikkelde de angiografie, laryngografie, röntgencinematografie en een gecomputeriseerd rapportagesysteem.

Om een hoge kwaliteit van diagnostiek te bereiken en op academisch niveau met de klinische afdelingen te kunnen samenwerken, steunde hij de wens van jonge stafleden om vijf subspecialismen te vormen: Neuroradiologie, Cardiopulmonale Radiologie, Gastro-enterologische Radiologie,  Osteologische Radiologie en Kinderradiologie.

Penn hield vele voordrachten in binnen- en buitenland en publiceerde 39 artikelen. Penn kan beschouwd worden als een van de pioniers van de moderne klinische radiologie.


Onder­scheidingen

  • erelid van de Nederlandse Vereniging van Radiologisch Laboranten
  • erelid van de Nederlandse Vereniging voor Radiodiagnostiek
  • erelid van de Rheinisch-Westfälische Röntgengesellschaft
  • erelid van de Tsjecho-Slowaakse Röntgengesellschaft
  • drager van de Boris Rajewsky-medaille van de AER

Leeropdracht

Radiodiagnostiek

Opleiding

  • 1927-1933 Middelbare school (Gymnasium bèta, St Canisius College, Nijmegen)
  • 1933-1942 Universiteit (Geneeskunde, RU Utrecht)
  • 1942-1945 Specialisatie Radiologie (Johannes de Deo, Den Haag) Opleider: Ch. M.V. Sassen
  • 1967 Promotie (RU Utrecht) Promotor: prof. dr. R.H. de Waard
  • Titel proefschrift: Pulstechniek en snelcinematografie in de radiodiagnostiek
  • Medewerkers
  • Intranet