Annelies (66) moest afvallen voor operatie baarmoederkanker ‘Ik leerde dat je ook zelf aan een “gezonde weg” kunt timmeren’

‘Zo’n advies is even pijnlijk, maar nu omarm ik het’

Bij Annelies (66) werd vorig jaar baarmoederkanker vastgesteld. Om de tumor te verwijderen, waren hormoontherapie en een operatie nodig. Gelijk inplannen, zou je denken. Maar dat liep anders. Annelies vertelt haar verhaal.    

‘Het begon in september 2024 met wat bloedverlies. Op mijn leeftijd is dat geen menstruatiebloed meer, dus meldde ik me bij de huisarts. Die dacht aan een ontsteking, maar maakte voor de zekerheid ook een uitstrijkje en een baarmoederscan. Binnen enkele dagen kwam de uitslag: onrustige cellen die op kanker kunnen wijzen en op de scan was iets te zien wat er niet hoort te zitten. Slecht nieuws dus. Ik was er vrij kalm onder. “Ik kijk wel waar het schip strandt, ik kan er toch niks aan veranderen”, zo denk ik dan.

Vervolgonderzoek in het Slingelandziekenhuis bevestigde de diagnose baarmoederkanker. Ik werd doorverwezen naar het Radboudumc, naar dokter Pijnenborg. In november zat ik in Nijmegen voor lichamelijk onderzoek en het opstellen van een behandelplan. Het was inmiddels duidelijk dat er geen uitzaaiingen waren, dus dat was goed nieuws.’

‘Mijn man doet ook mee’

‘Tijdens het eerste gesprek zei dokter Pijnenborg op een bepaald moment: “We willen je opereren, dat kan prima, maar je moet wel eerst flink afvallen.” Ik wist zelf ook wel dat ik dik was, 120 kilo terwijl ik niet lang ben. Maar toch is het pijnlijk als iemand het zo recht in je gezicht zegt. Natuurlijk kreeg ik uitleg: door mijn leefstijl te veranderen en af te vallen, zou ik een operatie beter kunnen doorstaan en bovendien zou de tumor kunnen slinken. Dat laatste mede door een hormoonbehandeling.

Ik zette de knop gelijk om. Er moest minimaal 20 kilo vanaf. Via de fysiotherapeut ging ik drie keer per week sporten. Op basis van de adviezen van de diëtiste pasten we ons voedingspatroon rigoureus aan. Geen koolhydraten meer, maar eiwitrijk eten. Geen brood maar crackers, zadenmengsels, kwark en blauwe bessen. Geen aardappelen of pasta, maar gestoofde groenten. Omdat er ook wat zorgen waren over mijn nieren, heb ik bovendien zout ingewisseld voor kruiden. Mijn man Willem deed en doet ook mee: “We zijn een team”, zegt hij. En weet je, we vinden het eten smaakvoller dan wat we gewend waren! Het voelt dus niet als een opgave. Ook niet dat ik geen alcohol meer drink. Willem neemt alleen in het weekend nog een borreltje.’

‘Volgens mij wilt u naar huis’

‘Dankzij de veranderde leefstijl, vlogen de kilo’s eraf. In maart 2025 zat ik weer bij dokter Pijnenborg. Een echo liet zien dat de tumor flink kleiner was geworden. Ik moest nog iets meer afvallen, daarna kon ik worden geopereerd, was de boodschap. Op 16 juli zijn mijn baarmoeder, eierstokken en eileiders verwijderd. Doordat ik zoveel was afgevallen, kon dat met robotchirurgie, waardoor je kleinere operatiewonden krijgt.

De operatie verliep prima. De prognose was dat ik een dag of vier in het ziekenhuis zou moeten blijven. Twee uur na de operatie, het was aan het eind van de ochtend, mocht ik mijn bed uit. Ik ben rondjes gaan lopen op de afdeling. Ik liep de hele middag, daarna ook de avond en omdat ik niet kon slapen liep ik ’s nachts nog steeds. De volgende ochtend heb ik mezelf in alle vroegte gewassen en aangekleed. “Zo zo”, zei de zaalarts, “ik zie het al, volgens mij wilt u naar huis.” Dat had ze goed gezien.

Thuis heb ik nog wel pijn in mijn buik gehad, vooral als ik naar de wc moest. Dat ebde pas na drie maanden echt weg. Ik nam paracetamol tegen de pijn, verder had ik geen medicatie nodig.’

‘Zet op tijd de knop om en ga ervoor!’

‘Na ruim een maand thuis wilde ik graag m’n gebruikelijke activiteiten weer oppakken. Ik werk onder meer als vrijwilliger in het Openluchtmuseum in Arnhem. Dat bleek op de eerste werkdag toch iets te hoog gegrepen. Halverwege de middag was ik helemaal gevloerd. Maar dat is een detail in een verhaal dat gelukkig goed is afgelopen: ik ben genezen. En ik omarm mijn nieuwe gezonde levensstijl. Ik wil nog wat meer afvallen en blijf sporten en gezond eten. Dat wil ik graag aan anderen vertellen: zet op tijd de knop om en ga ervoor! Als het om gezondheid gaat, kan de medische wereld dingen voor je doen, maar je kunt ook heel goed zelf aan de weg timmeren.’