Behandeling Splanchnicus­blokkade

Voorbereiding

• De behandeling kan meestal plaatsvinden in dagbehandeling. U verblijft in totaal ongeveer 2 uur in het ziekenhuis en kunt daarna naar huis. Woont u alleen, dan is het noodzakelijk dat u iemand vraagt die u gedurende 24 uur kan helpen en in de gaten kan houden.
• Zorg ervoor dat u naar huis wordt gebracht door een begeleider. U mag na de behandeling beslist niet zelf autorijden.
• Nuchter zijn voor behandeling. Soms krijgt u sedatie (pijnstillende en/of slaapmedicatie in het infuus, een “roesje”) tijdens de behandeling. Dit bespreken we vooraf met u. Als er vocht of voedsel in uw maag zit, kan dit tijdens de sedatie vanuit uw maag in uw longen terecht komen. Dat kan leiden tot een levensbedreigende situatie. Om dit te voorkomen, raden wij u dringend aan om de dag van de operatie niet te eten. Dit gaat in vanaf middernacht. U mag tot 2 uur voor de behandeling wel heldere vloeistoffen blijven drinken, tenzij de pijnspecialist iets anders met u afspreekt. Onder heldere vloeistoffen verstaan wij: koffie en thee (zonder melk), sap zonder pulp, water, heldere bouillon en aanmaaklimonade. Koolzuur- of alcoholhoudende dranken mag u in deze periode niet gebruiken. Eventuele medicijnen mag u, zoals hiervoor aangegeven, tot één uur vóór de behandeling met een paar slokken water nog innemen.
• Als u bloedverdunnende medicijnen (controle trombosedienst) gebruikt, dan moet u daar enkele dagen voor de proef- of zenuwblokkade mee stoppen. Dit mag alleen in overleg met uw specialist.
• Overige medicatie die u gebruikt kan wel gewoon ingenomen worden tenzij uw arts iets anders heeft aangegeven.

De behandeling

Voordat de behandeling plaatsvindt, wordt er op de voorbereidingsruimte een infuus geprikt. Daarna wordt u meegenomen naar de behandelkamer. De behandeling duurt ongeveer een half uur en wordt uitgevoerd onder röntgengeleiding. U komt op uw buik te liggen met een kussen onder de buik. Uw hartslag, bloeddruk en zuurstofgehalte in het bloed worden tijdens de behandeling in de gaten gehouden. Met behulp van röntgen bepalen we het juiste aanprikpunt ter hoogte van uw laatste en voorlaatste borstwervel. De hoogte van dit aanprikpunt geven we op de huid aan met een pen en de plaats wordt lokaal verdoofd. Uw behandelaar overlegt met u of de behandeling aan één of aan beide kanten plaatsvindt. Als de naald op juiste plaats lijkt te staan, wordt een contrastvloeistof ingespoten om de positie van de naald te controleren. Ook controleren we de plaats van de naald met elektrische stroompjes. Hierbij kan u een trilling voelen in de buurt van uw maag.
Bij een proefblokkade krijgt u alleen een lokale verdoving. Bij een langdurige blokkade wordt, nadat de lokale verdoving is ingewerkt, de tip van de naald gedurende enkele minuten verhit. Door de verhitting worden de zenuwen beschadigd. Daardoor kunnen de pijnprikkels minder goed worden doorgegeven en neemt de pijn af. De zenuw kan na verloop van tijd herstellen, waardoor het soms nodig is om de behandeling nog een keer te herhalen.

Bijwerkingen en complicaties

De behandeling wordt zorgvuldig uitgevoerd. Toch bestaat er een kleine kans op de volgende bijwerkingen/complicaties:

• Duizeligheid. U kunt de eerste weken na de behandeling bij plotseling rechtop komen even duizelig zijn. Dit komt door  een lagere bloeddruk.
• Diarree (tijdelijk).
• Napijn op de plaats waar geprikt is in de rug.
• Lichte toename van pijn boven de navel, deze verdwijnt meestal na maximaal enkele weken.
• Problemen of pijn bij de ademhaling. Dit kan ontstaan als tijdens de behandeling het longvlies wordt geraakt. Er kan dan een zogenaamde klaplong ontstaan. Een controlefoto van de longen is dan nodig en soms moet er tijdelijk een drain geplaatst worden. Het kan ook zijn dat de zenuw die het middenrif aanstuurt tijdelijk verdoofd raakt. Ook dan kunt u een gevoel van ademnood ervaren.
• Overgevoeligheid. Het is mogelijk dat u allergisch bent voor röntgencontrastvloeistof. U krijgt dan last van jeuk, huiduitslag en kortademigheid. In zeldzame gevallen kan dit leiden tot een ernstige bloeddrukdaling.
• Een bloeding.
• Een infectie. Krijgt u koorts, neem dan contact op met uw pijnspecialist of huisarts.
• Tintelingen in de benen of in de flank. Dit kan gebeuren als de zenuwwortels vanuit de wervelkolom aangeraakt worden bij het plaatsen van de naald.
• Dwarslaesie (gedeeltelijke verlamming van beide benen). Dit is een heel zeldzame complicatie.

Na de behandeling

Het resultaat van de blokkade is pas na enkele weken na de behandeling duidelijk. Bij de meeste patiënten treedt na de blokkade een goede pijnvermindering op en kunnen, in overleg met uw pijnarts, de pijnstillers worden afgebouwd. Het effect van de behandeling houdt gemiddeld enkele maanden aan en kan eventueel herhaald worden. In een aantal gevallen is een aanvullende behandeling nodig.