Behandeling Electroconvulsietherapie

Geschiedenis van electroconvulsie­therapie

Deze behandeling werd in 1939 in Nederland geïntroduceerd. Artsen stelden toen vast dat bepaalde patiënten na het verkrijgen van een epileptisch insult, tijdelijk een verbetering van hun symptomen ondervonden. In de jaren 1960-1970 ontstond er veel weerstand tegen deze behandelmethode. Door de komst van nieuwe geneesmiddelen en andere behandelmethoden leek er eerst geen reden meer te zijn voor het toepassen van ECT. Na verloop van tijd bleek dat de andere behandelingen en geneesmiddelen ook hun nadelen hadden en niet altijd werkten. ECT kon voor een bepaalde groep patiënten een aanvullend, waardevol en veilig onderdeel van de behandeling zijn.

De huidige manier van behandelen lijkt nog maar weinig op de vroegere zogenaamde elektroshocktherapie. De laatste jaren neemt het aantal patiënten dat ECT ondergaat weer toe. ECT vindt nu onder narcose plaats, er is meer bekend over de techniek van de behandeling en de apparatuur is sterk verbeterd. Hierdoor is de behandeling veiliger geworden en algemeen geaccepteerd. Er bestaan duidelijke richtlijnen voor de toepassing van ECT. Deze zijn vastgelegd in de uitgave Richtlijn Elektroconvulsietherapie van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie.

De therapie

ECT is een behandelvorm voor als u lijdt aan een ernstige depressie. ECT kan worden ingezet als blijkt dat andere vormen van behandeling niet voldoende helpen.

Tijdens een depressie communiceren verschillende gebieden in de hersenen niet goed met elkaar. Sommige gebieden zijn te veel actief en andere gebieden te weinig. Ook is bij depressies het evenwicht verstoord tussen bepaalde chemische stoffen die de hersencellen gebruiken om onderling signalen door te geven (neurotransmitters).

Door – kunstmatig – een epileptische aanval bij een patiënt op te wekken, en dit enkele malen te herhalen, kunnen deze verstoringen herstellen.

Het verloop van de depressieve klachten meten we wekelijks met behulp van een vragenlijst. Voor de eerste vier behandelingen nemen we u op onze Medisch Psychiatrische Unit (MPU) in het ziekenhuis. Als uw conditie het toelaat, kunnen we de behandeling mogelijk poliklinisch vervolgen.