Behandeling Hart-longmachine

Werking van de machine

De hart-longmachine bestaat eigenlijk uit twee verschillende onderdelen:

• De pomp. Deze fungeert als kunsthart en zorgt ervoor dat de bloedcirculatie in het lichaam in stand wordt gehouden gedurende de periode dat het eigenlijke hart van de patiënt tijdens de chirurgische ingreep wordt stilgelegd.

De oxygenator. Deze voorziet het bloed buiten het lichaam van zuurstof.  

Eigen bloed

Voor aansluiting van de hart-longmachine krijgt de patiënt een bloedverdunnend middel toegediend, waardoor het bloed onstolbaar is gemaakt. Hierdoor wordt het mogelijk het bloed dat op het operatieterrein vrijkomt, in en rond het hart, weg te zuigen naar het extracorporaal circuit. De patiënt krijgt dus zijn of haar eigen bloed weer terug en heeft daardoor niet of nauwelijks donorbloed nodig. 

Om de hele procedure nóg veiliger te maken kan de klinisch perfusionist de bloedtemperatuur aanzienlijk afkoelen, waardoor de zuurstofbehoefte van het lichaam tijdelijk geringer is. Hierdoor kan het bloed langzamer stromen met als resultaat dat beschadigingen aan de bloedbestanddelen geringer zijn en de organen van de patiënt door het lagere zuurstofgebruik extra beschermd zijn. Tegen het einde van de chirurgische ingreep wordt het lichaam van de patiënt weer op de normale temperatuur gebracht.

Voor- en nadelen van de hart-longmachine

Bij gebruik van de hart-longmachine geeft het contact met lichaamsvreemde materialen een lichte beschadiging van de essentiële bloedbestanddelen zoals rode bloedlichaampjes, bloedplaatjes, witte bloedlichaampjes en eiwitten. 

Tegelijkertijd vergroot de hart-longmachine de veiligheid bij bepaalde operatieve ingrepen, doordat de chirurg niet onder tijdsdruk hoeft te werken bij het corrigeren van gecompliceerde afwijkingen. Dit weegt ruimschoots op tegen de nadelen die verbonden zijn aan de behandeling. 

Specialisten proberen de tijdsduur dat de patiënt aan deze machine is aangesloten zo beperkt mogelijk te houden. Een periode van 6 tot 8 uur is de gebruikte richtlijn. Maar met extra voorzieningen is eventueel ook een langere tijdsduur te realiseren.

Toepassing van de hart-longmachine

De belangrijkste en meest gebruikte toepassing van de hart-longmachine is overname bloedcirculatie (hartfunctie) en oxygenatie (longfunctie) bij hartoperaties.Tijdens de operatie ziet de klinisch perfusionist - dat is de man of vrouw die in deze medische technologie is gespecialiseerd - erop toe dat bloeddruk, zuurstofgehalte en de normale biochemische samenstelling van het bloed op peil blijven. Maar het principe van extra corporale circulatie kent een veel groter toepassingsbereik dan alleen bij cardiochirurgische therapie.

ELCS

ECLS (extra corporeal life support) is een verzamelnaam van hartondersteuning waarbij een hart-longmachine gebruikt wordt. Het gaat hierbij om een ondersteuning van enkele dagen tot een paar weken van de linkerharthelft, de rechterharthelft of het hele hart. Meestal in afwachting van herstel van de hartfunctie (als er verwacht wordt dat het hart zelf herstelt, maar tijd nodig heeft), soms als overbrugging tot langdurige ondersteuning of transplantatie.

HIPEC

HIPEC staat voor Hypertherme Intra Peritoneale Chemotherapie. Deze behandeling wordt bij enkele vormen van kanker in de buikholte toegepast. Tijdens de operatie wordt tumorweefsel verwijderd en met behulp van een vereenvoudigde hart-longmachine de buikholte gespoeld met warme cytostatica (chemotherapie).

ILP

ILP, Isolated Limb Perfusion, ofwel geïsoleerde ledemaatperfusie. Bij de behandeling van kwaadaardige tumoren heeft chemotherapie het beste resultaat wanneer de dosering zo hoog mogelijk is. Dit zou echter een aantal schadelijke bijwerkingen kunnen hebben voor gezonde lichaamsdelen en organen. Bij arm- en been tumoren is het mogelijk de bloedsomloop van het aangedane arm of been tijdelijk buiten de normale bloedsomloop te brengen met behulp van een vereenvoudigde hart-longmachine. Hierdoor kan dit lichaamsdeel selectief een hoge dosering chemotherapie krijgen.