Kinderen op bezoek op de Intensive Care

Omgaan met vragen en emoties

Geef antwoord op vragen

De vragen van uw kind geven aan waar hij of zij mee bezig is en waar ze in het verwerkingsproces zijn. Door aan de hand van de vragen van uw kind uitleg te geven, kunt u voorkomen dat u te veel informatie geeft of dat informatie niet aankomt.
Wees er op voorbereid dat u meerdere keren zult moeten uitleggen wat er aan de hand is. Herhaling van informatie is voor jonge en voor oudere kinderen belangrijk.

Benoem uw emoties

Kinderen worden geconfronteerd met emoties. Door uw eigen emoties te benoemen leert uw kind dat het heel normaal is om bepaalde emoties te hebben bij een ingrijpende gebeurtenis.
Benoem uw eigen verdriet, boosheid, angst en ongeloof op momenten dat daartoe aanleiding is, bijvoorbeeld als u huilt. ‘Papa/mama moet even huilen. Ik ben zo verdrietig/boos over wat er is gebeurd…”. U hoeft uw eigen emoties niet te verbergen.

Wanneer met een kind op bezoek op de afdeling Intensive Care?

Als uw kind na uitleg van de situatie aangeeft op bezoek te willen gaan en u bent van mening dat uw kind dit aan kan, kunt u op bezoek. Een goede voorbereiding is wel van belang.
Als uw kind aangeeft liever niet op bezoek te willen, respecteer dit dan. Dit houdt overigens niet in dat u dan geen informatie moet geven over de toestand van uw familielid. Wat hierbij kan helpen is het bijhouden van een dagboek en eventueel foto’s maken van uw familielid. Zo kan uw kind wel bij het proces betrokken worden. Ook voor de emotionele verwerking kan dit op een later tijdstip erg belangrijk zijn.
Heeft u vragen over of uw kind op bezoek kan komen, bespreek dit met een verpleegkundige of de pedagogisch medewerker.

Hoe bereid ik mijn kind voor op een bezoek?

Met name beeldmateriaal kan helpen bij een goede voorbereiding, dit kan kinderen helpen een duidelijker beeld van de situatie te geven.
Daarom hebben we informatie speciaal voor kinderen ontwikkeld. Deze informatie bevat een verhaallijn inclusief foto’s om kinderen een indruk te geven wat zij op de Intensive Care kunnen verwachten. Eventueel kunt u daarbij ook nog een foto van uw zieke familielid laten zien.

Bekijk de informatiefolder 'Sophie op bezoek op de Intensive Care'.

Op de Intensive Care

Een kind mag nooit alleen op bezoek komen. Er moet altijd een volwassene bij zijn. Dit kan de ouder zijn of een ander familielid. Het is belangrijk dat u goed op de reacties van uw kind let. Laat het kind zelf te bepalen hoe lang het bezoek duurt, blijf nooit langer dan 10 minuten .
Het is raadzaam om vooraf met een verpleegkundige een tijdstip af te spreken wanneer jullie langskomen. De verpleegkundige kan u begeleiden tijdens het bezoek en eventueel helpen bij de vragen die uw kind stelt.
 

Na het bezoek

Praat na het bezoek altijd even na met uw kind. Dit biedt hem of haar de mogelijkheid te reageren op wat hij gezien, gedacht en gevoeld heeft. Dit zou bijvoorbeeld in de familiekamer kunnen of thuis. Probeer de reacties van uw kind te verwoorden en gevoelens te benoemen. Vraag goed uit of alles duidelijk is en of er nog vragen zijn. Ook volgende bezoeken kunt u op deze manier aanpakken.
Kinderen kunnen anders met gevoelens omgaan dan volwassenen. Ze maken voor zichzelf tastbaar wat er in de buitenwereld gebeurt. Ze kunnen andere uitingsvormen nodig hebben. Vaak spelen ze een situatie na of maken hier een tekening van. Herhaling in dat spel is belangrijk, omdat kinderen hierdoor leren en verwerken. U kunt ook materiaal uit het ziekenhuis meenemen om thuis mee te spelen. U kunt hiervoor terecht bij een verpleegkundige.

Kinderen delen niet altijd hun gevoelens met hun ouder(s). Ze kunnen bang zijn om ouders extra verdrietig te maken. Als u dat merkt zorg dan dat er iemand anders beschikbaar is.

Mogelijke reacties van uw kind

-

• Prikkelbaarheid en gedragsproblemen

  Als een kind zich hulpeloos voelt, kan dit verstopt worden in dwangmatig zorgen of in bazig en controlerend reageren. Probeer als ouder enerzijds het gevoel van uw kind te erkennen en anderzijds wel grenzen te blijven stellen aan het gedrag van uw kind. Dat geeft uw kind duidelijkheid.
   

• Schuldgevoel

  Soms voelen kinderen zich schuldig over het feit dat een ouder of familielid ziek is.
  Neem schuldvragen altijd serieus. Luister ernaar, erken dat ze er zijn en maak ook heel duidelijk dat het niet de schuld is van uw kind.

• Psychosomatische klachten

  Kinderen kunnen psychosomatische klachten vertonen, zoals buikpijn, hoofdpijn of angsten. Sommige kinderen worden angstig en zijn bang om hun familielid te missen of om zelf dood te gaan. Neem de klachten serieus en ga er niet te veel in mee.

Dagelijks leven

Het is belangrijk het dagelijks leven zoveel mogelijk op te pakken en door te laten gaan in een onzekere situatie. Het geeft kinderen een gevoel van veiligheid, houvast en afleiding als ‘de normale gang van zaken’ doorgaat, voor zover dat mogelijk is.
Laat ze naar school gaan en, als dat mogelijk is, ook naar clubs of spelen met vriendjes. Informeer belangrijke personen in de omgeving, zoals leerkrachten, leidsters van de buitenschoolse opvang, ouders van vriendjes en/of buren.

Heeft u nog vragen over uw kind tijdens de opname van uw familielid, dan kunt u terecht bij een pedagogisch medewerker of verpleegkundige.