Onderzoek Coloscopie

Sedatie

Bij een behandeling onder sedatie krijgt u medicijnen die u slaperig en minder gevoelig voor pijn maken. Deze vorm van anesthesie wordt in de volksmond ook wel een 'roesje' genoemd. We gebruiken sedatie:

• Bij een onaangename procedure. Denk bijvoorbeeld aan een coloscopie (darmonderzoek)
• Bij patiënten die erg angstig zijn voor een behandeling.
• Bij patiënten met claustrofobie die een onderzoek in een MRI-scanner moeten ondergaan.

De sedatiemedicijnen worden via een infuus toegediend. Het doel van sedatie is om u met zo min mogelijk angst en ongemak een onderzoek of ingreep te laten ondergaan. U bent niet onder algehele narcose. Het roesje bestaat uit een kalmeringsmiddel (Midazolam) en soms een pijnstiller (Alfentanyl). Deze middelen kunnen een remmende werking op de ademhaling hebben en hierdoor complicaties geven, met name bij patiënten met chronische hart- en/of longziekten en bepaalde neurologische aandoeningen. Daarom worden tijdens en na het onderzoek de bloeddruk, hartslag en het zuurstofgehalte in het bloed met behulp van een monitor bewaakt. 

Tijdens het onderzoek

Een verpleegkundige of medisch assistent haalt u op uit de wachtruimte, neemt een checklist met u door en brengt als het nodig is een infuusnaald in. Daarna kleedt u zich van onderen uit en neemt u plaats op het bed in de voorbereidingsruimte. Daar wacht u tot u wordt opgehaald door de verpleegkundige die bij uw onderzoek aanwezig is. 

Controle

Vlak voor elk onderzoek controleert het endoscopieteam aan de hand van een lijst een aantal gegevens. Dat heet een time out procedure. 

Het onderzoek

Een arts en twee verpleegkundigen voeren het onderzoek uit. De arts gebruikt een coloscoop. Dit is een slang die kan buigen. De slang heeft een doorsnede van ongeveer één centimeter. De arts brengt de slang via de anus in de dikke darm. Soms drukt een verpleegkundige op uw buik. Dit helpt om de slang makkelijk in uw darm te kunnen schuiven. Heeft u een stoma? Dan brengt de arts de scoop via de opening van de stoma in de dikke of dunne darm.

Aan het einde van de slang zit een videocamera waarmee de arts uw darmen kan bekijken. Tijdens het onderzoek blaast de arts koolzuurgas (CO2) in uw darm om een beter overzicht te krijgen. Dit koolzuurgas kan darmkrampen en winderigheid veroorzaken. Zijn er afwijkingen aan het slijmvlies? Dan neemt de arts kleine hapjes (biopten) uit het slijmvlies. Als u kleine poliepen heeft, kan de arts die meteen verwijderen.

Omdat het onderzoek onaangenaam kan zijn, krijgt u voordat het onderzoek begint sedatie toegediend.

Het onderzoek duurt ongeveer 30 tot 45 minuten.

Bij veel of grote poliepen kan het zijn dat er een nieuwe scopie wordt gepland.
Heel soms komt het voor dat een scopie niet volledig lukt. Wij bekijken in dat geval op welke manier het onderzoek opnieuw kan worden gepland.

Coloscopie met EMR

Als er bij een eerdere coloscopie grote poliepen in uw darm zijn gevonden, kunnen die verwijderd worden met een Endoscopische Mucosale Resectie (EMR procedure). Met een speciale injectienaald wordt via de scoop vloeistof en/of medicijnen onder de poliep gespoten. Vervolgens wordt de grote poliep met een lis (metalen lusje) verwijderd. Dat gebeurt meestal in delen. De scopie wordt uitgevoerd onder PSA (Procedurele Sedatie en Analgesie (diepe sedatie)

Problemen

De risico's van een EMR zijn bloeding (tijdens of na de procedure) en perforatie (gaatje in de darm).

Na de behandeling

Uw behandelend arts beslist of u na de behandeling naar huis kunt of dat u nog een nacht ter observatie op de verpleegafdeling opgenomen moet worden. Dat is afhankelijk van de uitgebreidheid van de behandeling en hoe het met u gaat na de behandeling. Neemt u daarom uit voorzorg nachtkleding, toiletartikelen en medicijnen mee voor een nacht opname. U moet dan de volgende dag om 09.00 uur opgehaald worden.