Arjan onderzoeker Reumatologie

De oorzaak achterhalen

‘Ik doe onderzoek naar sclerodermie, een zeldzame auto-immuunziekte waarbij de huid verhardt en verstrakt, soms raken ook de interne organen aangedaan. Ik probeer met experimenten te achterhalen waar het op celniveau misgaat. Hoe de verkeerde ruis in het afweersysteem ontstaat. Onze aanname is dat een bepaald
stofje de ziekte veroorzaakt. Ik analyseer onder meer huidbiopten, door er stofjes aan toe te voegen en wat daar uitkomt vergelijk ik met hoe de cellen van gezonde mensen reageren.'

Het nut van patiëntenparticipatie

'Bij onze afdeling Reumatische ziekten betrekken we steeds meer de patiënten bij het klinische en fundamentele onderzoek. Ik had eigenlijk nooit contact met patiënten, maar nu is Harrie Berkers op mijn pad gekomen. Hij is een type die de ziekte niet over zich heen laat komen, maar graag zelf de regie voert. Het klikte meteen. Hij zit nu eens per maand naast me in het lab. Het is voor hem biochemische abacadabra. Inhoudelijk heeft hij uiteraard weinig inbreng, maar hij ziet wel hoe ingewikkeld het is om tot die biochemische processen door te dringen. Ik vind het zo leuk om met hem samen te werken!'

Onderzoek simpel uitleggen

'Harrie is voor mij een belangrijk klankbord. Wij moeten ons onderzoek uitdragen aan subsidieverstrekkers en patiënten. Harrie dwingt mij met zijn lekenvragen om simpel uit te leggen waar ik mee bezig ben. Van vakjargon wordt niemand wijzer. Ik betrek hem bij het aanvragen van subsidies voor onderzoek. Harrie draagt zijn opgedane kennis over aan lotgenoten op de contactmiddagen van de patiëntenvereniging. We hebben daar ook al een paar keer samen een presentatie gehouden. Ik vind het zo goed, dat de patiëntenparticipatie ook de wereld van onderzoekers is binnen getreden. Ik zie nu pas wat de ziekte daadwerkelijk met patiënten doet en hoe belangrijk het onderzoek voor hen is. Want voor sclerodermie zijn nog maar weinig behandelmogelijkheden. Ik voel nu veel sterker waar ik het voor doe en dat motiveert enorm.'

Werken bij Hier wil je werken!

Het Radboudumc als werkgever

Op deze pagina vertellen onze mensen wat werken bij het Radboudumc voor hen betekent. Wat het van ze vraagt en wat het hen oplevert. In veel gevallen lichten ze ook toe hoe ze bij het Radboudumc terecht zijn gekomen.

Strategie Radboudumc persoonsgericht en innovatief

Verpleegkundigen

Isa verpleegkundige MDL

'Het is en hoeft niet altijd serieus te zijn. Een grapje maken mag want er is meer dan alleen maar slechte momenten.' lees meer

Isa verpleegkundige MDL

Mijn start bij het Radboudumc

‘Tijdens mijn mbo-opleiding heb ik stagegelopen bij de afdeling Maag-, Darm- en Leverziekten (MDL). Ik had zelf niet gekozen voor deze stage en wist dus niet wat ik moest verwachten. Ik kwam in een heel hecht team terecht dat een veilige leeromgeving biedt. Ik kwam erachter dat het specialisme MDL veel verschillende ziektebeelden voorbij ziet komen waardoor het werk heel afwisselend is. Na mijn mbo-opleiding wilde ik nog doorstuderen. Tijdens mijn nieuwe hbo-studie ben ik in de zomermaanden blijven werken op de afdeling MDL. Direct nadat ik mijn hbo-studie had afgerond, ben ik vaste in dienst gekomen bij de afdeling MDL!’

Wat maakt het specialisme MDL uniek?

‘Van alcoholverslavingen tot andere aandoeningen waardoor mensen lever- of darmaandoeningen hebben; we zien het allemaal voorbijkomen. Ons specialisme ondersteunt alle patiënten die een aandoening hebben aan de maag, darm of lever die niet chirurgisch behandeld worden. Onze patiënten ondergaan geen grote operaties. Wij behandelen de patiënten op andere manieren.

Daarnaast hebben wij veel patiënten met een psychiatrische achtergrond. Dit zorgt voor extra dynamiek in het werk. Sommige patiënten liggen er weken, andere een paar dagen. Helaas hebben we ook patiënten die vaker terug moeten komen.

We kunnen goed overweg met de artsen wat zorgt voor een fijne communicatie. Hierdoor kan je de rest van de dag goed vooruit. Er is een lage drempel als het gaat om het vragen van hulp mocht  je vastlopen.’

Van focus op de weg tot focus tijdens werk

‘Als het goed weer is kom ik met de motor naar het werk toe. Dit zorgt ervoor dat ik de werkdag altijd met een leeg hoofd kan beginnen en na mijn dienst met een leeg hoofd thuiskom. Op het werk weten we nooit wanneer er een acute situatie ontstaat. Op het moment dát er een acute situatie ontstaat, vind ik het heel uitdagend om dit samen met mijn collega’s op te lossen. De situaties zijn nooit hetzelfde en we werken zelden via het boekje/protocol. Dit omdat de situaties heel uniek zijn.

Als patiënten een langere periode bij ons verblijven of geregeld terugkomen leer je ze echt kennen. Patiënten houden van een grapje tussendoor en zijn heel dankbaar, zelfs als het maar kleine dingen zijn. Een goed voorbeeld hiervan is voor mij een patiënt die een verstandelijke beperking heeft en geregeld bij ons op de afdeling komt. Deze patiënt vindt het geweldig om op de Playstation te spelen. Dus hadden we een Playstation voor hem geregeld zodat hij afleiding had. Als er dan een rustig moment was tijdens mijn werk kon ik gezellig met hem een spel spelen. Dit soort momenten zorgt ervoor dat de band met patiënten groter wordt en je ze ondanks alles een fijne tijd geeft.’

Afdeling C5.

Het specialisme MDL valt onder de afdeling C5 die bestaat uit vier specialismen: Urologie/Gynaecologie, Chirurgische Oncologie, MDL (Maag, darm, Lever) en HFU (High Flow Unit). C5 staat bekend als het buik-, bekken- en bodemcentrum. Dit houdt in dat iedereen die naar het ziekenhuis komt in verband met iets dat in de buik of daaronder gebeurt op deze afdeling terecht komt.

Ben jij benieuwd hoe het is om te werken op een afdeling waar je werkt met patiënten waar je écht iets voor kan betekenen?



Nina FLEX­verpleegkundige

‘Ik was nog maar 23 jaar en wilde graag meer van de wereld en de verschillende specialismes zien.’

lees meer

Nina FLEX­verpleegkundige

Nina vertelt...

'Na het behalen van mijn HBO-V diploma, ben ik gestart in het Radboudumc. Gezien mijn interesse in de hoog complexe zorg, was het Radboudumc was voor mij een logische keuze. Mijn eerste afdeling was Orthopedie. Hier heb ik veel vertrouwen opgedaan als verpleegkundige. Toch bleef het vrije leven én de rest van het ziekenhuis lonken. Ik was nog maar 23 jaar en wilde graag meer van de wereld en de verschillende specialismes zien. Door andere FLEX-verpleegkundigen kwam ik aanraking met het concept flex’en. Mijn nieuwsgierigheid maakte dat ik de overstap naar FLEX gemaakt heb.

Het werken op verschillende afdelingen houdt mij scherp

Inmiddels werk ik alweer twee jaar als FLEX-verpleegkundige en heb ik op bijna alle afdelingen wel eens gewerkt. Waar ik dit vooraf dit nog wel spannend vond, is dit eigenlijk niet nodig. Je bouwt het aantal afdelingen namelijk stap voor stap uit. Het FLEXbureau denkt hierin met je mee zodat dit op een tempo gaat dat goed voelt. Daarnaast word ik altijd hartelijk ontvangen in de verschillende teams. Ik zeg met een knipoog wel eens dat het hele ziekenhuis mijn collega is. In de gangen kom ik veel bekende gezichten tegen en maak ik vaak gezellig een praatje.

Als FLEX-verpleegkundige stel je zelf je rooster samen in de roosterapp. In de app kun je kiezen uit de openstaande diensten van verschillende afdelingen. Gezien mijn rooster er steeds weer anders uitziet, is mijn werkweek nooit hetzelfde.

Het werken op verschillende afdelingen houdt mij scherp. Het flex’en heeft mijn kennis van de verschillende specialismes en ziektebeelden enorm vergroot. Hoewel afdelingen op het eerste gezicht heel verschillend kunnen lijken, kun je vaardigheden van het ene specialisme vaak toepassen in het andere specialisme. Zo werk ik bijvoorbeeld geregeld op de medisch psychiatrische unit (MPU). Persoonsgerichte zorg geven aan elke patiënt is mijn doel op elk specialisme. De medisch psychiatrische unit (MPU) heeft mij veel inzicht gegeven in de mens. Deze inzichten neem ik mee naar de andere afdelingen. Omgekeerd neem ik alle interne en chirurgische ervaring mee naar de MPU. De verschillende vaardigheden en inzichten hebben mij gemaakt tot de verpleegkundige die ik nu ben.

Reizen en werken

De afgelopen winters heb ik in overleg met het FLEXbureau de Nederlandse winters kunnen ontvluchten. Zo heb ik twee jaar geleden gereisd door Azië, Zuid-Amerika en Zuid-Afrika en heb ik afgelopen winter gewerkt in een ziekenhuis op Curaçao. Dat was een bijzondere ervaring, maar thuiskomen is ook fijn en doet beseffen dat het Radboudumc en FLEX veel mogelijkheden bieden. Voorlopig ben ik nog niet klaar met het flex’en!'

Corine verpleegkundige chirurgische oncologie

'Samen met mijn collega’s een patiënt in een instabiele situatie aantreffen weer stabiel krijgen. Dát geeft voldoening.'

lees meer

Corine verpleegkundige chirurgische oncologie

Ik wist wat ik wilde en ging ervoor

‘Ik heb de verpleegkundige mbo-opleiding niveau 4 afgerond. Tijdens een eerdere stage op de interne geneeskunde bij een ander ziekenhuis ben ik erachter gekomen dat ik meer uitdaging nodig had, en dat een chirurgische afdeling beter bij mij zou passen. Toen ik ging solliciteren bij het Radboudumc wist ik dus precies wat ik wilde. Ik ben vervolgens aangenomen bij het specialisme Chirurgische Oncologie. Ik ben inmiddels al 20 jaar werkzaam bij het Radboudumc, nog elke dag met evenveel plezier.

Wat maakt het specialisme Chirurgische Oncologie uniek?

‘Chirurgische Oncologie gaat over patiënten met zieke vitale organen die ervoor zorgen dat processen in je lichaam verstoord worden als deze niet op tijd behandeld worden. Hierdoor kunnen ze in korte tijd klinisch verslechteren.  Je leert patiënten goed kennen omdat ze tussen de 10 en 14 dagen bij ons op de afdeling liggen. Tijdens je dienst ben je bezig met medische apparatuur en de technische kant van de zorg, en met de psychosociale kant, het begeleiden van de oncologische patiënt.  Dit zorgt voor een goede mix in werkzaamheden. Er worden bij ons op de afdeling veel studies en onderzoeken verricht. Hieraan merk ik dat ik in een academisch ziekenhuis werk.

Onze afdeling wordt ook veel gebruikt door verpleegkundigen om werkervaring op te doen alvorens een IC opleiding te gaan volgen. Ook leiden we veel soorten studenten op. Dit zorgt ook voor dynamiek op de werkvloer.

Ons doel is dat een patiënt wandelend het ziekenhuis verlaat

‘De meeste patiënten komen gepland binnen. We hebben best veel acute situaties en de patiënten ondergaan ingrijpende operaties. Iemand komt bij ons binnen met een ernstige ziekte. Vervolgens ondergaat de patiënt een operatie van zes tot acht uur. Na deze operatie gaan mensen voor een nacht naar de Intensive Care waarna ze terugkomen bij ons op de verpleegafdeling en zorgafhankelijk zijn. Wij zijn er voor de  patiënt tijdens het herstel en het geeft voldoening deze patiënt weer wandelend de afdeling te zien verlaten.’

Afdeling C5.

Het specialisme HFU valt onder de afdeling C5 die bestaat uit vier specialismen: Urologie/Gynaecologie, Chirurgische Oncologie, MDL (Maag, Darm, Lever) en HFU (High Flow Unit). C5 staat bekend als het buik-, bekken- en bodemcentrum. Dit houdt in dat iedereen die naar het ziekenhuis komt in verband met iets dat in de buik of daaronder gebeurt op deze afdeling terecht komt.

Ben jij benieuwd hoe het is om te werken op een afdeling waar je werkt met patiënten waar je écht iets voor kan betekenen?

Nikki verpleegkundige Uro/Gynaecologie

‘Als ik het specialisme zou moeten omschrijven als persoon dan is het een positief en complex persoon met veel bagage en een goede kijk op de toekomst.’

lees meer

Nikki verpleegkundige Uro/Gynaecologie

Mijn start bij het Radboudumc.

‘Via mijn stage ben ik terecht komen bij het specialisme Urologie/Gynaecologie. Ik mocht vanuit mijn studie niet zelf kiezen waar ik stage ging lopen en ik was in het begin eerlijk gezegd niet direct enthousiast over deze afdeling. Voor ik stage ging lopen bij dit specialisme dacht ik dat ik me vooral zou gaan bezighouden met urine. Ik had gewoon te weinig kennis om zelf al een goed beeld te vormen. Tijdens mijn stage kwam ik erachter dat er veel meer bij komt kijken en dat het specialisme voor 80% bestaat uit patiënten met een oncologische aandoening. Na mijn stage ben ik hier blijven werken, omdat ik het werk en het team erg leuk vond. De zorg is complex en persoonlijk, wat je werk net wat meer uitdagend maakt.’

Wat maakt werken op de afdeling Urologie/Gynaecologie interessant?

‘Urologie en Gynaecologie gaat over veel meer dan alleen urineproblemen. We hebben op onze afdeling veel te maken met oncologie. Onze patiënten hebben vaak te maken met grote OK’s, dus we verrichten veel voor- en nazorg. Daarnaast verlenen we veel psychische zorg omdat de patiënten die bij ons komen vaak emotioneel zijn. Toen ik begon op de afdeling was dit voor mij best indrukwekkend. Dit had ik niet verwacht bij deze afdeling. De patiënten komen bij ons voor korte of lange opnames. Bij de lange opnames bouw je ook echt een band op met de patiënt en zijn/haar naasten. Al deze onderdelen zorgen ervoor dat ik voldoende afwisseling heb in mijn werk. We werken veel samen met andere afdelingen. Denk hierbij aan Geriatrie, Psychiatrie en de andere onderdelen van de overkoepelende afdeling C5. Omdat we met C5 bij elkaar op de etage zitten is het vragen van hulp erg laagdrempelig. Bij lastige casussen kunnen we dan ook altijd bij elkaar terecht.’

Wat vind jij positief aan je werk en wat vind je lastig aan je werk?

‘Ik vind het specialisme heel leuk, vooral het onderdeel urologie. Het onderdeel urologie heeft namelijk vaker acute gevallen en dit zorgt voor extra uitdaging. Een van de redenen dat ik graag naar werk kom, is het team. We hebben een open en gezellig team dat ook buiten werktijd om leuke dingen organiseert: denk aan een borrel, lekker uiteten of een andere activiteit.’

‘Daarentegen vind ik het wel lastig dat de werkdruk erg hoog is. Dit zorgt ervoor dat er minder mogelijkheden zijn om rustig bij te komen of om voldoende tijd vrij te maken voor bijvoorbeeld stagiaires. Daarnaast moet je voor deze functie een hoge mentale weerbaarheid hebben, omdat er soms ook patiënten zijn die in de palliatieve- of terminale fase zitten.’

Afdeling C5.

Het specialisme HFU valt onder de afdeling C5 die bestaat uit vier specialismen: Urologie/Gynaecologie, Chirurgische Oncologie, MDL (Maag, Darm, Lever) en HFU (High Flow Unit). C5 staat bekend als het buik-, bekken- en bodemcentrum. Dit houdt in dat iedereen die naar het ziekenhuis komt in verband met iets dat in de buik of daaronder gebeurt op deze afdeling terecht komt.

Ben jij benieuwd hoe het is om te werken op een afdeling waar je werkt met patiënten waar je écht iets voor kan betekenen?


Roos verpleegkundige HFU

'Ons specialisme kan ik het best omschrijven als een superheld. Iemand die de tijd stil zet en alles kan doen.' lees meer

Roos verpleegkundige HFU

Wat maakt het werken op de High Flow Unit interessant?

‘De High Flow Unit (HFU) heeft meerdere specialismen onder zich. High Flow staat voor kort verblijf. Bij ons liggen dus patiënten die dag opnames hebben of maximaal twee nachten bij ons verblijven. Wij hebben dus een hoge doorstroom van patiënten. Omdat ik steeds verschillende casussen voorbij zie komen, heb ik een hoge mate van uitdaging tijdens mijn werk. Onze afdeling bestaat uit een klein team van ongeveer 12 mensen. We zijn heel divers qua leeftijd en kennis. Collega’s hebben kennis over specifieke specialismen waardoor we altijd van elkaar blijven leren.

Uiteindelijk hebben we allemaal hetzelfde doel: de HFU op de kaart zetten en laten zien dat we een belangrijke afdeling zijn die daarnaast andere afdelingen ondersteunt door relatief kleine operaties op zich te nemen.’

Ik merk écht dat ik in een academisch ziekenhuis werk

‘Zelf ben ik altijd op zoek naar uitdaging en mogelijkheden om verder te leren. Binnen het Radboudumc en de HFU heb ik de mogelijkheid om cursussen te volgen en word ik geprikkeld om meer diepgang aan te brengen in mijn werkzaamheden. We leveren hoog complexe zorg dus het is voor mij belangrijk dat ik up-to-date blijf met de nieuwste ontwikkelingen. Door de diversiteit aan uitdaging blijf ik groeien als verpleegkundige.

Divers werken op de HFU

‘Het werken op de HFU is altijd afwisselend. Je ziet veel verschillende specialismen voorbijkomen. Dit zorgt ervoor dat je je nooit verveeld bij ons op de afdeling, maar vraagt ook enige flexibiliteit als collega.

Wat mijn werk betekent

‘Ik zie mezelf geen ander werk doen, dit hóort bij mij. Geen idee waarom, maar je moet dit echt leuk vinden. Binnen het Radboudumc zijn er veel doorgroeimogelijkheden en is het leuk om met zowel collega’s als patiënten samen te werken. Zelf houd ik van de diversiteit en verpleegtechnische handelingen die ik tegenkom en uit mag voeren. Ik vind dit werk gewoon echt heel leuk!”

Afdeling C5.

Het specialisme HFU valt onder de afdeling C5 die bestaat uit vier specialismen: Urologie/Gynaecologie, Chirurgische Oncologie, MDL (Maag, Darm, Lever) en HFU (High Flow Unit). C5 staat bekend als het buik-, bekken- en bodemcentrum. Dit houdt in dat iedereen die naar het ziekenhuis komt in verband met iets dat in de buik of daaronder gebeurt op deze afdeling terecht komt.

Ben jij benieuwd hoe het is om te werken op een afdeling waar je werkt met patiënten waar je écht iets voor kan betekenen?

Fleur verpleegkundige Plastische Chirurgie

‘Op deze afdeling raak je nooit uitgeleerd.’

lees meer

Fleur verpleegkundige Plastische Chirurgie

Wat maakt werken op de verpleegafdeling Plastische Chirurgie interessant?

Plastische chirurgie gaat over het herstel van de vorm en functie van een onderdeel van het lichaam. Denk bijvoorbeeld aan handchirurgie of het reconstrueren van een borst na amputatie. Onze patiënten hebben bijna altijd een operatie gehad, dus we verrichten veel wondzorg. Ook begeleiden we de patiënten in hun herstel, zodat het lichaam na de operatie weer zo goed mogelijk functioneert. Deze afwisseling spreekt mij ontzettend aan. We werken veel samen met andere disciplines, bijvoorbeeld met fysiotherapeuten. Zij schrijven adviezen en geven ons tips. Hierdoor raak je op deze afdeling nooit uitgeleerd.

Onze afdeling vormt samen met de afdelingen Traumachirurgie, Hoofd Hals Chirurgie en Orthopedie het thema Trauma, Reconstructie & Bewegen . Omdat we bij elkaar op de etage zitten is hulp vragen erg laagdrempelig. Zo zetten we elkaars specialismen in bij lastige casussen.’

Bij het Radboudumc loop je voorop

‘In het derde jaar van mijn studie mbo-v heb ik stage gelopen in het Trinity Hospital in Malawi, Afrika. Ik ervaarde echt een cultuurshock. De lokale mensen moeten het zien te redden met heel weinig spullen; daardoor besef je weer hoe makkelijk we het hebben in Nederland. In het laatste jaar van mijn studie heb ik stage gelopen bij het Radboudumc, een totaal tegenovergestelde wereld in vergelijking met het ziekenhuis in Afrika. Ik ben toen ingedeeld op de afdeling Plastische Chirurgie. In de eerste weken van mijn stageperiode lag er een patiënte die een dubbele handtransplantatie had ondergaan. Zij kwam speciaal voor deze operatie naar het Radboudumc. Dit was de eerste keer dat deze operatie gedaan werd in Nederland. Dat laat zien hoeveel er tegenwoordig mogelijk is en hoe innovatief het Radboudumc is. Hier loop je echt voorop.’

Mijn baan geeft mij echt voldoening

‘Onze patiënten zijn vaak angstig. Ze durven geopereerde lichaamsdelen niet te bewegen of ze hebben veel pijn. Ik vind het belangrijk om de patiënt goed te begeleiden en hen weer zelfvertrouwen te geven. Ik wil altijd het maximale uit mijn patiënten halen, door hen te stimuleren om mobiliserende oefeningen te doen. Ik vind het fijn dat ik mijn patiënt in een onzekere tijd meer zelfvertrouwen kan geven. Onze patiënten bloeien vaak weer helemaal op als ze na veel oefenen en begeleiding van ons iets weer kunnen. Denk bijvoorbeeld aan een patiënt die een handoperatie heeft ondergaan en dan na jaren weer een kopje kan vastpakken. Dan weet ik dat ik mijn doel heb bereikt.

De familieleden van de patiënt zitten vaak met vragen en onzekerheden. Ik vind het belangrijk om goed naar hen te luisteren. Ik leg van tevoren uit wat ik doe en laat mijn werkwijze zien. Dat neemt voor hen vaak al een hoop onzekerheden weg.’

Door continu te leren blijven we de beste zorg leveren

‘Ik vind ons team echt super. We zijn met ongeveer dertig mensen, van jong tot oud. We werken op een prettige manier samen en iedereen staat ervoor open om te helpen. Elke dag organiseren we de patiëntenbespreking van een half uur waarin we elkaar helpen met vragen en lastige casussen. We hebben dan echt een moment samen. Door ervaringen en kennis uit te wisselen komen we tot de beste oplossingen. Ik voel me helemaal thuis hier en mede dankzij mijn leuke collega’s ga ik altijd met plezier naar mijn werk!’

 

Benieuwd hoe het is om als verpleegkundige Plastische Chirurgie in het Radboudumc te werken? Neem een kijkje op onze meelooppagina!


Jur FLEX­verpleegkundige

‘Overal waar ik kom, word ik met open armen ontvangen en geven mijn collega’s me een welkom gevoel.’ lees meer

Jur FLEX­verpleegkundige

Jur vertelt...

'Tijdens mijn mbo-v maakte ik kennis met het Radboudumc. Ik liep hier stage en mocht op verschillende afdelingen meekijken. Na mijn mbo-v wilde ik graag doorstuderen, maar ik vroeg me af of ik dit wel goed kon combineren met mijn werk in het ziekenhuis. Op dat moment werkte ik op één afdeling op basis van een 0-uren contract. De vrijheid en flexibiliteit beviel me zo goed dat ik de overstap maakte naar het FLEXbureau.

Wat betekent het om te werken bij het Radboudumc als FLEXstudent?

Eenmaal gestart bij het FLEXbureau vond ik al snel mijn draai. Op voorhand vond ik het wel een beetje spannend om bij het Radboudumc te komen werken, omdat complexe zorg wordt verleend en ik op verschillende afdelingen werk. Het is natuurlijk een beetje wennen, maar je wordt goed ingewerkt op de afdeling en handelingen lijken toch veel op elkaar. Als ik vragen heb of niet weet hoe ik iets moet doen, kan ik mijn collega’s om hulp vragen. Het helpt dan om leergierig en assertief te zijn, zodat je er het meeste van opsteekt. Het is altijd wel goed om je eigen grenzen te bewaken. Op sommige afdelingen kom ik minder vaak, waar ze mij ook minder goed kennen. Ik geef dan goed aan waar ik me minder bekwaam in voel of als ik iets nog niet weet. Iedereen heeft hier begrip voor als je het aangeeft.

Het werken als FLEXverpleegkundige heeft veel voordelen

Door deze baan kan ik mijn voltijdstudie combineren met wat ik het liefste doe: werken met patiënten in het Radboudumc. Ik kan me aanmelden voor een openstaande dienst en bepaal dus zelf hoe veel ik iedere week werk. Zo werk ik meestal drie dagen in de week, maar wanneer ik stage moet lopen voor mijn opleiding weer wat minder. De vrijheid die ik heb vind ik erg prettig. Daarnaast zie ik op deze manier veel verschillende specialismen en afdelingen. Daar leer ik niet alleen zelf ontzettend veel van, maar kan ik ook nog eens the best practise overbrengen!

Wat ik het mooiste vind aan mijn werk, is dat ik zoveel verschillende patiënten mag helpen. Overal waar ik kom word ik met open armen ontvangen en geven mijn collega’s me een welkom gevoel. We maken dan ook uitgebreid een praatje en drinken een kopje koffie. Ik voel me echt onderdeel van het team. Ik ben er voor de afdeling, maar natuurlijk vooral voor de patiënten. Dat vind ik erg waardevol.’

Kim verpleegkundige Hoofd Hals Chirurgie

‘Het geeft mij een voldaan gevoel dat ik mijn patiënten het vertrouwen in hun eigen lichaam weer terug kan geven.’

lees meer

Kim verpleegkundige Hoofd Hals Chirurgie

Mijn start bij het Radboudumc

'De laatste stage van mijn studie hbo-v heb ik gelopen op de afdeling Hoofd Hals chirurgie van het Radboudumc. Onder deze afdeling vallen twee specialismen: Mond-, Kaak-, en Aangezichtschirurgie (MKA) en Keel-, Neus- en Oorheelkunde (KNO). Na mijn stage heb ik hier direct gesolliciteerd, omdat ik het werk en het team erg leuk vond. De zorg is intensief en complex, wat je werk nét dat stukje extra geeft.'

Uitzonderlijke operaties

'Vaak behandelen we patiënten met een tumor in het hoofd-halsgebied. Daarnaast zijn er veel patiënten die functieverbeterende operaties ondergaan, bijvoorbeeld aan het gehoor of gebit. De operaties zijn vaak ingrijpend, vanwege mogelijke verminking van het aangezicht, verlies van spraak en problemen bij eten en drinken.

Een grote operatie die we vaak zien is het verwijderen van het strottenhoofd vanwege strottenhoofdkanker. De luchtpijp wordt dan naar voren gebogen en de patiënt krijgt een tracheostoma, waarmee hij/zij op een andere manier moet leren ademen en spreken. Wij leren de patiënt de tracheostomazorg aan. Hierbij werken we nauw samen met andere disciplines, zoals logopedisten, diëtisten en fysiotherapeuten. Samen begeleiden we de patiënt voor een optimaal resultaat.'

De patiënt het vertrouwen teruggeven

'Onze patiëntencategorie is uitdagend omdat de operaties in het hoofd-hals gebied plaatsvinden, waarbij de luchtweg vaak bedreigd is. Onze patiënten kunnen lichamelijk nog veel zelf doen en komen na de operatie weer snel hun bed uit. De meeste patiënten liggen hier maar één of twee nachten, maar er zijn ook patiënten met uitgebreidere casussen die hier meerdere weken liggen. In beide gevallen vind ik het belangrijk om een goede vertrouwensband met mijn patiënten op te bouwen.

Ik vind het leuk dat ik mijn patiënten telkens weer wat meer zelf mag laten doen. Zo nemen ze langzaam hun eigen regie weer over. In het begin voelen onze patiënten zich vaak angstig en onzeker, maar na goede begeleiding en veel uitleg verdwijnt dat gevoel snel weer. Onze patiënten zijn daar altijd dankbaar voor. Het geeft mij een voldaan gevoel dat ik mijn patiënten het vertrouwen in hun eigen lichaam weer terug kan geven.'

Uitdagingen op de werkvloer

'Patiënten kunnen bij ons meestal niet goed horen en spreken, dus we communiceren veel via schrift en liplezen. Het is dan een uitdaging om elkaar goed te begrijpen. Het is belangrijk dat de patiënt zijn verhaal kwijt kan en goed kan aangeven welke hulp hij nodig heeft. Patiëntenzorg gaat namelijk niet alleen over de handelingen die je doet, het is ook een stukje begeleiding en uitleg. Door de tijd voor de patiënt te nemen, houden we de kwaliteit van zorg hoog en maken we zorg zo persoonsgericht mogelijk.'

Samen zorgen we voor een fijne werksfeer

'Ik heb een goede klik met mijn team. We zijn allemaal open, eerlijk, direct en er is veel ruimte voor humor. Als iemand hulp nodig heeft dan regelen we dat gelijk. We hebben elke dag de patiëntenbespreking waarin we bijvoorbeeld een klinische les verzorgen of een lastige casus bespreken. Ook bespreken we heftige situaties met het team. Al deze zaken dragen bij aan de fijne en veilige werksfeer die bij ons op de afdeling heerst.

We zitten samen met het thema Trauma, Reconstructie & Bewegen op de etage. TRB bestaat uit ons team, Orthopedie, Traumachirurgie, Hoofd Hals Chirurgie en Plastische Chirurgie. Omdat onze afdelingen naast elkaar liggen werken we waar nodig samen. Zo maken we gebruik van elkaars expertise.'

Ben je benieuwd hoe het is om als verpleegkundige Hoofd Hals chirurgie te werken in het Radboudumc? Kom dan een dagje meelopen!

Anouk verpleegkundige Traumachirurgie

‘Communiceren met de patiënt is het allerbelangrijkste.’

lees meer

Anouk verpleegkundige Traumachirurgie

Werken in een Level 1 traumacentrum

‘Op de afdeling Traumachirurgie verlenen we complexe en acute zorg aan onze patiënten. Meestal zijn dit heftige casussen, bijvoorbeeld patiënten die een auto-ongeluk hebben gehad. Het Radboudumc is een Level 1 traumacentrum, wat betekent dat we het hoogste niveau van traumazorg verlenen. Op onze afdeling gebeuren altijd onverwachte dingen, je moet snel kunnen schakelen. Het is belangrijk om prioriteiten te stellen en stressbestendig te zijn. Op deze afdeling is dat onmisbaar.’

Innovatie in behandelmethoden

‘We hebben verschillende middelen waarmee we onze patiënten ondersteunen in hun herstel. Een voorbeeld hiervan is hydrotherapie. De patiënt doet dan samen met de fysiotherapeut oefeningen in een speciaal zwembad. Een patiënt die beide benen niet mag belasten kan tijdens de hydrotherapie toch weer even staan, omdat het water veel ondersteuning biedt. We hebben nog allerlei andere hulpmiddelen, zoals bedfietsen, rollators en gewichtjes. De patiënt draagt zo actief bij aan zijn eigen genezingsproces.

Onze chirurgen werken met innovatieve 3D-laserprinters. Met deze printers bereiden ze de operatie voor en maken ze het benodigde materiaal op maat voor de patiënt. Ook zetten we Virtual Reality in om onze patiënten af te leiden van de pijn die ze soms hebben na een zware operatie. Met behulp van een VR-bril verzetten de patiënten even hun gedachten en hebben ze minder last van de pijn.’

Communiceren met de patiënt is het allerbelangrijkste

‘Ik bouw vaak een goede band op met mijn patiënten. Communiceren met de patiënt is het allerbelangrijkste. Wanneer zij mij vertellen hoe ze zich voelen, kan ik hen het beste helpen. Ik betrek graag de familie bij de zorg. Voor hen is de situatie ook heftig. Patiënten en hun familie hebben vaak vragen. Ik neem de tijd om met hen te praten en ik geef eerlijke antwoorden. Patiënten spreken vaak hun dankbaarheid uit over de goede zorg die ze ontvangen hebben. Ik voel dan waardering voor wat ik doe en dat we trots mogen zijn op ons team. We doen het met zijn allen.’

Het Radboudumc stimuleert opleiden en ontwikkelen

‘In juni 2020 heb ik de opleiding hbo-v afgerond. Je wordt in het Radboudumc gestimuleerd om jezelf te blijven ontwikkelen. Zo heb ik bijvoorbeeld mijn verplichte schooldagen vergoed gekregen, wat het makkelijker maakte om mijn opleiding te combineren met mijn baan. Er zijn ook een aantal verplichte scholingen die we volgen en we houden onze verpleegkundige handelingen up-to-date.

Naast je werk als verpleegkundige heb je een specifiek aandachtsveld zodat je jezelf kunt verdiepen in een onderwerp waar je meer over wil leren. Ook is er sinds vorig jaar een traumascholing opgezet voor zowel onze eigen verpleegkundigen als verpleegkundigen uit de regio. Zo houden we de kwaliteit van onze zorg hoog.’

Zorg verlenen we samen

‘Mijn werk bestaat niet alleen uit patiëntenzorg, maar ook uit het samenwerken met collega’s. Het team van Traumachirurgie is enthousiast en leergierig. Ik vind het een fijn team om in te werken. We ondersteunen elkaar bij lastige casussen en ik heb het gevoel dat ik alles met hen kan delen. Mijn collega’s helpen me altijd waar dat nodig is.

Traumachirurgie zit samen met de afdelingen Plastische chirurgie, Hoofd Hals Chirurgie en Orthopedie op de etage. Samen vormen wij het thema Trauma, Reconstructie & Bewegen. Bij Traumachirurgie hebben we regelmatig patiënten waarbij we de kennis en kunde van onze collega’s van TBR goed kunnen gebruiken. Ook werken we veel samen met specialisten en andere disciplines, zoals de fysiotherapeut en de psychiater. Zo geven we onze patiënten de beste zorg.’

Ben je benieuwd hoe het is om als verpleegkundige traumachirurgie te werken in het Radboudumc? Neem dan eens een kijkje op onze meelooppagina!

Marc verpleegkundige Orthopedie

‘Ik vind het fijn dat ik mijn patiënten iets positiefs kan brengen tijdens een nare periode in hun leven.’

lees meer

Marc verpleegkundige Orthopedie

Oplossingsgericht werken

‘Ik werk nu ongeveer drie jaar op de afdeling Orthopedie van het Radboudumc. De ziektebeelden van onze patiënten zijn vrij complex en lopen erg uiteen: van heup- en knieprotheses tot bottumoren en dwarslaesies. Ook de tijd dat patiënten op de afdeling liggen verschilt: soms slechts een dag en soms meerdere weken.

De opnames die we op orthopedie krijgen zijn meestal gepland. Hierdoor is Orthopedie heel anders dan bijvoorbeeld Traumachirurgie, waar vaak onverwachte opnames zijn. Orthopedie is een chirurgische afdeling en dus heel erg gericht op het oplossen van een probleem: u heeft klachten en wij gaan dit nu voor u oplossen. Communicatie met patiënten en de begeleiding in hun herstel is een groot onderdeel van mijn werk.

Toen ik op deze afdeling startte voelde het echt als een warm bad. Alle collega’s creëren hier een veilige en vertrouwde omgeving. We zijn allemaal redelijk direct en vastberaden. Ook zijn we erg flexibel, we schieten te hulp waar dat nodig is.‘

Werken en leren tegelijk

‘Werken in een umc is uniek. We werken vaak samen met studenten en we hechten veel waarde aan leren op de werkplek. Als je aangeeft verdieping te willen in je functie dan wordt er meteen gekeken naar de mogelijkheden. Naast je werkzaamheden als verpleegkundige krijg je in het Radboudumc ook een aandachtsveld. Je verdiept je dan in een onderwerp waar je meer over wil leren, bijvoorbeeld het coördineren van een opleiding.

Eén keer per dag hebben we de patiëntenbespreking. In dit overleg kan iedereen een casus inbrengen en geven je collega’s je ideeën over hoe je de zorg aan kunt pakken. Ook zit er altijd een verpleegkundig specialist bij, die de lastige vragen beantwoordt. Hierdoor blijf ik elke dag leren.’

Écht iets voor een ander kunnen betekenen

‘Mijn favoriete aspect van mijn baan is de vertrouwensband die ik opbouw met mijn patiënten. Hier besteed ik veel tijd aan. Ik vind het fijn dat ik mijn patiënten iets positiefs kan brengen tijdens een nare periode in hun leven.

Een patiënte van mij had een erg ingrijpende amputatie ondergaan. Na deze operatie zat ze even helemaal in de put. Ik heb toen tijdens mijn nachtdienst een stoel naast haar bed geschoven en even goed de tijd genomen om naar haar verhaal te luisteren. Van het afdelingshoofd hoorde ik toen terug dat ze dat heel fijn gevonden had. Daar haal ik echt voldoening uit.’

Zorg verlenen we samen

‘Orthopedie valt samen met  Hoofd Hals ChirurgiePlastische Chirurgie en Traumachirurgie onder het thema Trauma, Reconstructie & Bewegen (TRB) . Omdat we allemaal op één etage zitten is het makkelijk om elkaar even om hulp te vragen, bijvoorbeeld als het erg druk is. Ook werken we nauw samen met allerlei verschillende disciplines, bijvoorbeeld fysiotherapie. Zo geven we onze patiënten altijd de beste zorg.’

Ben je benieuwd hoe het is om te werken als verpleegkundige Orthopedie in het Radboudumc? Neem dan eens een kijkje op onze meelooppagina!


Silvie verpleegkundige Neurochirurgie

'Ik doe elke dag weer betekenisvol werk.'

lees meer

Silvie verpleegkundige Neurochirurgie

Wat houdt werken op de afdeling Neurochirurgie in?

‘Tijdens mijn studie hbo-v heb ik stage gelopen op de verpleegafdeling Neurochirurgie in het Radboudumc. Deze afdeling beviel mij zo goed dat ik gesolliciteerd heb en inmiddels werk ik hier alweer 2,5 jaar. Op de afdeling Neurochirurgie liggen patiënten die een operatie gehad hebben aan de hersenen, de schedelbasis, het ruggenmerg, de wervelkolom of het perifere zenuwstelsel, bijvoorbeeld patiënten met een subarachnoïdale bloeding (SAB). We zien veel verschillende patiënten, mensen die ouder zijn dan 80, maar ook mensen die jonger zijn dan 30. Hierdoor heb je te maken met veel verschillende naasten: ouders of kinderen, maar ook partners, grootouders en kleinkinderen. Deze afwisseling vind ik erg leuk.

Onze patiënten hebben vaak een laag bewustzijnsniveau. Hierdoor ben ik als verpleegkundige echt ‘de oren en ogen van de patiënt’. Ik betrek graag de familie bij de zorg, zij kennen de patiënt immers het beste. Ook kan ik mijn creativiteit goed inzetten in mijn communicatie met patiënten. Ik gebruik dan bijvoorbeeld een letterbord, waarop de patiënt kan aanwijzen wat hij of zij bedoelt. Als het uiteindelijk lukt om de patiënt te begrijpen geeft mij dat een voldaan gevoel.

Neurochirurgie deelt de etage met de afdelingen Traumachirurgie, Hoofd Hals ChirurgieOrthopedie en Plastische Chirurgie. Samen vormen wij het thema Brein, Bewegen en Reconstructie (BBR). Omdat we op dezelfde etage werken, is hulp vragen laagdrempelig. Zo geven we onze patiënten de best mogelijke zorg.’

De zorg op onze afdeling is complex en uitdagend

‘De situatie van onze patiënten kan ineens veranderen. Ik moet daarom snel kunnen handelen. Dankzij mijn kennis en ervaring weet ik precies wat ik in acute situaties moet doen. Het maakt me trots als ik de juiste stappen heb gezet om een patiënt te stabiliseren. De zorg op onze afdeling is complex en uitdagend en elke dag is anders. Ook krijg ik de ruimte om mee te denken. Dat is fijn, want als verpleegkundige sta ik heel dicht bij de patiënt. Ik signaleer iedere verandering.’

Samen werken en samen leren

‘Elke dag organiseren we op de afdeling meerdere momenten waarop we kijken naar hoe iedereen zich voelt. Wil iemand nog iets kwijt? Heeft iemand hulp nodig? Hier maken we ruimte voor. We luisteren echt naar elkaar. Ons team is open en we hebben een hechte band. Om onze patiënten de beste persoonsgerichte zorg te blijven geven werken we veel samen met andere disciplines, zoals fysiotherapie en logopedie. We leren veel van elkaar. Laatst hadden we bijvoorbeeld intervisie van een fysiotherapeut, waarin hij ons uitleg gaf over verschillende tiltechnieken. Dit maakt mij een betere verpleegkundige.’

Betekenisvol werk

‘Eens heeft een patiënt voor mij een persoonlijk kaartje geschreven. Hierin vertelde ze dat ze het ontzettend fijn vond dat ik haar verpleegkundige was. Het is heel mooi als iemand je persoonlijk bedankt, dat laat zien dat deze patiënt echt blij met mij is geweest. Dit geeft mij een trots gevoel; het bevestigt het feit dat ik elke dag weer betekenisvol werk doe.’

 

Ben je benieuwd hoe het is om te werken als verpleegkundige op de afdeling Neurochirurgie? Meld je dan aan voor een meeloopdag!

Kim FLEX­verpleegkundige

‘Hoewel ik drie jaar geleden ben gaan flex’en vanuit praktische redenen, is voor mij een wereld open gegaan.’

lees meer

Kim FLEX­verpleegkundige

Kim vertelt...

'Na het afronden van mijn Verpleegkunde opleiding, heb ik een langere tijd vast op afdelingen gewerkt in het Radboudumc. Ondanks dat ik het hier naar mijn zin had, merkte ik na de geboorte van mijn kinderen dat mijn wensen met betrekking tot werken veranderden. Mijn man was voor zijn werk geregeld in het buitenland. Dit in combinatie met twee jonge kinderen maakte dat ik op zoek was naar een flexibelere manier van werken. Ik ontdekte dat dit via het FLEXbureau van het Radboudumc mogelijk was. Zodoende heb ik de stap naar het flex’en gemaakt.

Wat betekent het om te werken bij het Radboudumc als FLEX professional?

Hoewel ik drie jaar geleden ben gaan flex’en vanuit praktische redenen, is door het flex’en voor mij een wereld open gegaan. Het heeft me laten zien dat er nog zo veel te zien en te leren valt binnen het verpleegkundige vak. Waar ik eerder dacht meer een chirurgische verpleegkundige te zijn, heb ik gemerkt dat de interne specialismes mij ook aanspreken. De afdelingen Neurologie en Interne Geneeskunde en Reumatologie hebben mij bijvoorbeeld echt verrast. Wat mij opvalt als flex’er is dat de verschillende teams altijd behulpzaam zijn. Wanneer ik een hulpvraag heb, helpen collega’s je graag verder. Er wordt rekening mee gehouden dat je minder bekend bent met bijvoorbeeld de protocollen. Dat maakt het minder spannend om op verschillende afdelingen te werken. Ik kan erop vertrouwen dat ik goed word ontvangen. 

Het flex’en heeft niet alleen mijn blik verruimd wat betreft specialismes en ziektebeelden, ik heb ook meer over mijzelf als verpleegkundige geleerd. Zo weet ik bijvoorbeeld dat ik op mezelf kan vertrouwen. Tegelijkertijd heb ik geleerd dat vragen stellen helpt om je te blijven ontwikkelen.

Zelf kiezen op welke dagen en afdelingen je werkt

Inmiddels is de vrijheid van het flexibel werken niet meer de voornaamste reden dat ik als FLEX-verpleegkundige werk. Wel blijft het teamroosteren een groot voordeel. In de roosterapp bekijk ik de openstaande diensten, en vervolgens kies ik op welke dagen en afdelingen ik werk. Als FLEX-verpleegkundige kun je je ook inschrijven op beschikbare diensten en beldiensten. Bij deze diensten hoor je de dag ervoor of op de dag zelf op welke afdeling je mag werken. Daarnaast zijn er de omloopdiensten waarbij je als een soort vliegende keep in één dienst meerdere afdelingen helpt. Dit leek me eerst nog wel wat spannend, maar gelukkig viel het erg mee. Het mooie aan deze diensten is dat je de afdelingen en daarmee patiënten echt kunt helpen. Nee, voorlopig ben ik nog niet uitgekeken op het flex’en! Graag zie en leer ik nog meer van de verschillende specialismes in het Radboudumc.


Ger verpleegkundig specialist kinder-IC

'Wij ervaren hier zelf wat een impact het heeft op een gezin om met een ernstig ziek kind naar huis te gaan.'

lees meer

Ger verpleegkundig specialist kinder-IC

Zorgoverdracht aan ouders

'Soms kunnen kinderen met een chronische aandoening niet normaal zelfstandig ademen. Ze ademen via een tracheacanule, een buisje dat via een gaatje in de hals is ingebracht. Dat is voor hun ouders/verzorgers heel ingrijpend. Er mag niks misgaan, want dan krijgt het kind geen lucht en dat is levensbedreigend. Eigenlijk mogen ze hun kind geen moment uit het oog verliezen. In drie weken leren we de ouders twee keer per dag, één op één, hoe ze de canule moeten uitzuigen en vervangen en hoe te handelen bij noodsituaties.En dan nog ervoeren de ouders de overgang naar huis met deze zorg, alsof ze in het diepe werden gegooid. Regelmatig kwamen kinderen na ontslag snel weer terug op de IC.'

Kindergasthuis

'We hebben er nu een mooie oplossing voor gevonden. Kinderen gaan niet gelijk naar huis. Ze verblijven eerst nog met het hele gezin een week in Kindergasthuis “De Boeg” in Groesbeek, om hen sterker te maken voor de zorg thuis. Een verpleegkundige van de kinder-IC is 24/7 aanwezig om ouders daarbij te ondersteunen. Toen ik met het eerste gezin meeging, opende het mijn ogen. Al in de parkeergarage was het een uitdaging om de bewakings- en uitzuigapparatuur in de auto te plaatsen. Zodanig dat alles binnen handbereik staat in geval van nood.'

Alle aandacht voor ouders

'Hoe vervoer je drie kinderen waarvan één zo’n intensieve zorg nodig heeft. Ik besefte opeens dat wij die overgang naar huis veel te weinig aandacht hadden gegeven. Hoe ga je winkelen, hoe kun je koken? Zelfs naar het toilet gaan is een punt, want je mag het kind niet uit het oog verliezen. In De Boeg ervaren wij zelf ook wat een impact het heeft op een gezin om met zo’n ernstig ziek kind naar huis te gaan. Het heeft nu al onze aandacht om ouders en kind beter voor te bereiden op de transitie naar huis. Een faciliteit als kindergasthuis de Boeg als tussenstap naar huis is onbetaalbaar! Onder begeleiding kunnen ouders nu in een rustige omgeving sterker worden om de grote stap naar huis maken.'


Annet oncologie verpleegkundige

'Ze staan niet meer alleen, ik vind het fijn dat we daar een stukje aan hebben kunnen bijdragen.'

lees meer

Annet oncologie verpleegkundige

De vele zorgen

"Onze volwassen zoon is er helemaal klaar mee, met de vele zorgen over zijn zieke zus. Horen jullie dat vaker?” Deze vraag van een moeder bij de LATER-poli bleef maar door mijn hoofd spoken. Op de poli volgen we de zogenoemde survivors, die kanker hebben overleefd.'

Gevoelens uitspreken

''Horen jullie dat vaker… ?'' Deze vraag bleef me bezighouden. Hoe moeilijk moet het vaak zijn geweest voor al die familieleden. Er komen hier regelmatig volwassen broers en zussen van ex-kankerpatiënten over de vloer. Voor een studie naar late effecten, nodigen we hen uit als controlegroep. Heb jij “last” gehad van de ziekte van jouw zus, vroeg ik aan een vijftigjarige vrouw? Ze barstte spontaan in huilen uit. En verbaasde zich vervolgens over deze heftige reactie. Ze was het zich niet eens zo bewust, maar kennelijk had ze er wel degelijk onder geleden. Kunnen we hier iets mee, vroeg ik mij af.

We hebben een oproep gedaan voor een focusgesprek. Met acht broers en zussen zijn we om tafel gaan zitten. Het was voor hen zó waardevol. Ook al kun je de tijd niet terugdraaien, ze vonden erkenning en herkenning in de verhalen van anderen. Eigenlijk hadden ze er nooit zo openlijk over gesproken, ze schaamden zich voor de gevoelens die er in hun ogen niet mochten zijn. Want natuurlijk begrepen ze dat veel aandacht naar het zieke kind ging. Geen verwijten naar hun ouders, die kónden niet anders. Maar dat neemt niet weg dat ze er zelf wel last van hebben gehad: minder aandacht, verlatingsangst, te grote zelfstandigheid op jonge leeftijd. En ook zij leken te lijden aan de late gevolgen. Met de gemene deler dat ze bijvoorbeeld moeilijk voor zichzelf opkomen en geneigd zijn zichzelf weg te cijferen.

Eén deelnemer vertelde later, dat ze het ook met haar ouders had besproken. Haar moeder zei: ''Als ik daar was, wilde ik bij jou zijn en als ik bij jou was wilde ik daar zijn''. ''Had ze dat toen maar gezegd, dat had mij enorm geholpen'', was haar reactie. Ik ben blij dat we dit gedaan hebben, ook al zijn broers en zussen niet onze primaire doelgroep. Eén van de deelnemers wil een boek hierover gaan schrijven. En ze gaan een Facebookpagina aanmaken waar ze elkaar kunnen ''ontmoeten''. Ze staan niet meer alleen, ik vind het fijn dat we daar een stukje aan hebben kunnen bijdragen.'

 

 


 

 

Koen verpleegkundige

'Ik ben tevreden als ik nét dat beetje extra persoonsgerichte zorg heb kunnen leveren.' lees meer

Koen verpleegkundige

Mijn start bij het Radboudumc

‘Aan de Saxion Hogeschool in Enschede heb ik hbo-v gestudeerd. De psychiatrie sprak me tijdens het keuzetraject aan, maar ik zag daar uiteindelijk te weinig doorgroeimogelijkheden voor mezelf. Die zag ik wel in een groot academisch ziekenhuis als het Radboudumc. Ik heb me aangemeld voor een meeloopdag bij Heelkunde en was direct enthousiast. Gelukkig was het enthousiasme wederzijds en kreeg ik al snel een vast contract. Omdat ik medewerker was bij het Radboudumc, kon ik meteen terecht in een guesthouse van de SSHN. Dit maakte de overstap gemakkelijk en zorgde ervoor dat ik me sneller thuis voelde in Nijmegen.’

Mijn werk als vaatverpleegkundige

‘Ik heb de verantwoordelijkheid over patiënten van de Vaatchirurgie. Ik houd van de diversiteit in mijn werk: van wondverzorging tot nazorg in gang zetten en van overleg met artsen tot gesprekken met naasten. Standaard verpleegkundige taken misschien, maar in mijn ogen echt met een bonus. Hier worden namelijk de heel specialistische, academische ingrepen gedaan. Daarnaast moet je als verpleegkundige natuurlijk overal inhoudelijk van op de hoogte zijn en weten wat dat van jouw zorg vraagt. Een patiënt die gedotterd is, heeft andere zorg nodig dan een patiënt bij wie amputatie van het been dreigt.’

Persoonlijke aandacht

‘Ik ben tevreden als ik niet alleen heb gedaan wat ik moest doen, maar ook nog tijd heb gehad voor nét dat beetje extra persoonsgerichte zorg. Natuurlijk hebben we protocollen nodig, maar die zijn niet zaligmakend. Soms helpt een ontspannen praatje, wat extra begeleiding of uitleg de patiënt enorm.’

Vertegenwoordiger van de patiënt

‘Ik houd ervan om nieuwe dingen te leren. Ik zoek bijvoorbeeld helemaal uit wat er tijdens een operatie is gedaan. In welk gebied is de patiënt geopereerd? Op welke lichaamsfuncties moet ik dus alert zijn? Die medische kennis draagt bij aan de klinische blik die ik van belang vind in mijn werk. Verder denk ik dat communicatie belangrijk is om het verpleegkundige vak goed te kunnen beoefenen. Het is nodig om de juiste vragen te stellen, maar bijvoorbeeld ook om voor de patiënt op te komen. Als verpleegkundige ben je de vertegenwoordiger van de patiënt.’

De weg naar mijn droombaan

‘Ik wil me blijven verdiepen in mijn vak en mijn blik verruimen. Daarom zit ik hier echt goed, want dat is precies wat bij het Radboudumc van je verwacht wordt. Er is dan ook voldoende ruimte en mogelijkheid voor die verdieping. Ik ben nu bijvoorbeeld bezig met de Generieke Module Intensief (GMI), van de vervolgopleiding Verpleegkunde Snijdende Specialismen (VSS) bij de Radboudumc Health Academy. Verder hebben alle verpleegkundigen een aandachtsgebied. Dat van mij is ‘de vitaal bedreigde patiënt’. Dat is niet zomaar. Ze weten wat mijn ambitie is: werken op de Intensive Care. Op deze manier helpt het Radboudumc me mijn droom te verwezenlijken.’

Zorg


Do apothekers assistent

'In onze apotheek zien we patiënten vanuit het hele land en ben je bezig met de meest complexe recepten horende bij de behandeling van onder andere HIV of oncologische aandoeningen. Geen dag is hetzelfde!'

lees meer

Do apothekers assistent

Ben je als apothekersassistent toe aan meer uitdaging en wil je werken met een groot assortiment aan medicijnen?

'In onze apotheek zien we patiënten vanuit het hele land en ben je bezig met de meest complexe recepten horende bij de behandeling van onder andere HIV of oncologische aandoeningen. Geen dag is hetzelfde!', aldus apothekersassistente Do Behrend.

Tijd en aandacht voor de patiënt

'In onze nieuwe apotheek hebben wij aparte ruimtes, ook wel cubes genoemd, waarbij de privacy en rust van onze patiënten gewaarborgd is. Of je nu een korte vraag hebt of uitgebreid advies wenst, we nemen de tijd voor je. Het belangrijkste van ons werk is een kloppend medicatiedossier, waarbij je controleert of het mee te geven medicijn veilig te gebruiken is, al dan niet in combinatie met overige te gebruiken medicatie. Bij twijfel kan ik altijd overleggen met collega’s.'

Ontwikkeling

'Onze apotheek is volop in beweging. Er is een medicijnrobot die ons ondersteunt in het klaarmaken van de medicijnen en wij geven de patiënten waarbij het klaarmaken wat meer tijd kost, een buzzer mee die een seintje geeft wanneer de medicatie klaar is. Indien gewenst kan er gebruik gemaakt worden van onze kluisjeswand zodat de patiënt op elk gewenst moment de medicatie kan ophalen.'

Het team

'Ons team bestaat uit zo'n 35 assistenten met elk een eigen karakter. Een fijn, spontaan, collegiaal en mondig team die veel voor elkaar over heeft en waarbij het leveren van kwaliteit hoog in het vaandel staat. Onze apotheek is 24/7 open waardoor wij als team onregelmatige diensten draaien. Zelf ervaar ik het ruilen van diensten onderling als makkelijk. Heb je een dienst gekregen die jou niet uitkomt, dan vraag je een collega en het moet gek gaan als het niet lukt om van dienst te ruilen. Verder hebben wij een eigen cao met een 13e maand.'

Wil je een kijkje in de keuken?

Als je in het bezit bent van het mbo-4 diploma apothekersassistent en ervaring hebt in een openbare of poliklinische apotheek nodigen we je van harte uit om eens een dag mee te kijken of meteen te reageren op onze vacatures.

 

Peter kinderlongarts

'Ik ben er trots op dat het Radboudumc haar patiënten, medewerkers, bezoekers en studenten een rookvrije en gezonde omgeving aanbiedt. lees meer

Peter kinderlongarts

Peter vertelt..

‘Als kinderlongarts zie ik veel kinderen die op zeer jonge leeftijd blootgesteld worden aan tabaksrook. Wanneer er in hun omgeving wordt gerookt of als er tijdens de zwangerschap is gerookt, kan dit schadelijke effecten hebben voor hun gezondheid en zich uiten in serieuze luchtwegklachten. Het is natuurlijk bizar dat ik dan soms kinderen medicatie moet voorschrijven omdat in hun omgeving gerookt wordt.

Een gezonde en rookvrije omgeving

In Nederland overlijdt er zelfs elk half uur één persoon aan de complicaties van roken. Roken is een ernstige verslaving en de beste remedie is voorkomen dat jongeren starten met roken. Dit is een probleem dat té belangrijk is om niet op te pakken. Ik ben er trots op dat het Radboudumc haar patiënten, medewerkers, bezoekers en studenten een rookvrije en gezonde omgeving aanbiedt en ze daarnaast helpt om deze verslaving het hoofd te bieden met een goed ‘stoppen met roken’-programma.

Draagvlak binnen het Radboudumc

‘To have a significant impact on Healthcare’, zo luidt onze missie. Door een rookvrij terrein te creëren bieden we onze patiënten, medewerkers, studenten en bezoekers een schonere omgeving aan. Hiermee handelen we preventief, geven een sterk en juist signaal af, ook naar de jonge generatie. Het Radboudumc wil dat, ik merk dat er ook veel draagvlak voor is ziekenhuisbreed; van Raad van Bestuur tot medewerker tot patiënt. Ik hoop dat we met een rookvrije campus de overlast door roken kunnen verminderen. Tegelijkertijd moet er begrip zijn voor deze verslaving; want uiteindelijk is roken een verslavingsziekte.

Het is goed en leuk om te merken dat we door met medewerkers in gesprek te gaan er ook groepjes zijn die zich aanmelden om samen de begeleiding te volgen. Het feit dat hun leidinggevenden dit van harte ondersteunen, blijkt een extra stimulans en steuntje in de rug.’


Dorien operatie­assistent

'Als de operatie klaar is denk ik: ik heb echt het beste uit mezelf gehaald om ervoor te zorgen dat de patiëntenzorg zo soepel mogelijk verloopt.' lees meer

Dorien operatie­assistent

Mijn start bij het Radboudumc

‘Ik ben opgeleid in een perifeer ziekenhuis. Omdat mijn partner hier in de regio woont, ben ik hier naartoe verhuisd. Dit betekende ook dat ik de overstap kon maken naar een ander ziekenhuis. Ik wist van mezelf: ik wil een stap verder. Ik wilde nieuwe dingen bij leren. Niet hetzelfde blijven doen, maar gewoon eens kijken hoe het in een academisch ziekenhuis is. Het Radboudumc is een level 1 traumacentrum. Voor mij was de keuze daarom vrij makkelijk.
Ik ben bij het Radboudumc gaan kijken en had tijdens de meeloopdag meteen zoiets van: "Dit is het gewoon".
Ondanks dat ik me hier vanaf het begin af aan welkom heb gevoeld, was het heus wel wennen. De processen zijn in elk ziekenhuis anders. En omdat ik in een perifeer ziekenhuis ben opgeleid, was de stap nog groter. De processen zijn hier complexer. Doordat wij level 1 traumacentrum zijn, zie ik hier veel meer grote en complexe ingrepen. Ik ben nu nóg breder opgeleid dan ik al was.’

Fijne samenwerking

‘Op ons centrale OK-complex zijn er verschillende subspecialismen. Omdat er zoveel complexe zorg is, moet de kwaliteit van de zorg gewaarborgd worden. Elk subspecialisme heeft een vast team. Het kan zijn dat je rouleert tussen teams. Je kunt bijvoorbeeld drie maanden bij kinderchirurgie zitten en daarna drie maanden bij algemene chirurgie en traumachirurgie. Het leuke is dat je daar zelf sturing aan kunt geven.
Samen met 17 collega’s zit ik in het team voor neurochirurgie en plastische chirurgie. Ik werk veel samen met mijn eigen team, maar ik kom ook op andere specialismen. Ik draai regelmatig diensten op de acute chirurgie. En daar komt echt van alles binnen aan operaties. Deze afwisseling tussen acute en geplande OK's en tussen de verschillende teams maakt het werk dynamisch. Ik vind de combinatie van werken met je eigen team en met je andere collega’s leuk. Het is heerlijk om met verschillende mensen te kunnen werken en van iedereen weer wat anders te leren.’

Adrenalinekick

‘Omdat wij een level 1 traumacentrum zijn, komen er veel traumapatiënten binnen. Nadat de patiënt met de traumahelikopter landt of met de ambulance binnenkomt, wordt hij binnengebracht op ons centrale OK-complex. Soms heb je een heel acute situatie en krijg ik een aanmelding: "Er komt nu een patiënt categorie X aan". Dan krijg ik echt een adrenalinekick en wil ik alles zo snel mogelijk regelen om ervoor te zorgen dat alles gestroomlijnd verloopt. Als de operatie dan klaar is denk ik: ik heb echt het beste uit mezelf gehaald om ervoor te zorgen dat de patiëntenzorg zo soepel mogelijk verloopt. Dat is een heel fijn gevoel. ’

Dankbaarheid van collega's

'Eén situatie zal me altijd bijblijven en heeft me erg geraakt. We kregen een patiënt binnen die van jonge leeftijd was. Aangereden. We hebben alles voor haar gedaan wat we konden, maar het was niet genoeg... Veel te jong. Daar heb ik veelvuldig met collega’s uit het team over gesproken en dat helpt.
Er komen geregeld situaties voor dat je denkt: "Oeh als dat maar goed gaat". En gelukkig is dat ook meestal het geval. Aan het begin en eind van de dag doen we altijd een briefing. Soms krijg je dan terug: "Fijn gewerkt, goeie communicatie". Dat doet me goed. Het is fijn om dankbaarheid te krijgen van artsen en collega’s. En de verbeterpunten, daar leer je alleen maar van!' 



Marlene & Edith interne auditoren

'We dragen bij aan de constante verbetering van de kwaliteit van zorg.'

lees meer

Marlene & Edith interne auditoren

Hier doen we het voor

'De Unit Interne Audit (UIA) is een gemêleerd team met collega’s vanuit verschillende achtergronden en disciplines. Met dit team voeren we audits, herbezoeken en tracers uit met als doel de kwaliteit van zorg te verbeteren. Als auditor werk je uitvoerend en denk je mee over hoe en waarom we ons werk op een bepaalde manier doen.'

Marlene (AIOS) vertelt...

‘Sinds januari 2019 ben ik naast mijn opleiding tot anesthesioloog voor 0,2 fte werkzaam als Interne Auditor. Het auditteam is een multidisciplinair team, waardoor we elkaar vanuit verschillende invalshoeken versterken. Samen met de andere leden van het auditteam draag ik bij aan het verder verbeteren van de kwaliteit van zorg in het Radboudumc.’

Samen met afdeling ‘in de spiegel kijken’

‘Als auditor kijken we kritisch naar een zorgproces om te evalueren wat heel goed gaat en waar kansen liggen om te verbeteren. Tijdens een audit bezoeken we de afdeling om het zorgproces te observeren en in gesprek te gaan met patiënten en medewerkers. Daarnaast bekijken we documenten, kwaliteitsindicatoren, enquêtes (onder patiënten en medewerkers) en houden we interviews. Op die manier proberen we een zo compleet mogelijk beeld te krijgen van een afdeling of zorgproces. Vervolgens brengen we een verslag uit aan de betreffende afdeling en lichten onze bevindingen toe. Door als het ware een spiegel voor te houden helpen we de afdeling in het streven naar de beste zorg.’

Frisse blik en breed netwerk

‘Mijn functie als interne auditor geeft mij een bredere kijk op de zorg. Ik zie veel verschillende afdelingen van binnen, waar ik anders niet zou komen. Ik vind dit een waardevolle bijdrage aan mijn opleiding tot medisch specialist en het draagt eraan bij dat ik weer met een frisse blik naar mijn eigen afdeling kan kijken. Daarnaast kan ik mij als AIOS in deze rol profileren op het gebied van Kwaliteit en Veiligheid en het draagt eraan bij dat ik een breed netwerk opbouw in het Radboudumc.’

Edith (Internist) vertelt...

‘Wat ik erg mooi vind aan deze functie is dat je als auditor veel kennis opdoet van kwaliteit van zorg. Je leert procesmatig denken en met een helicopterview kijken naar zorgprocessen. De rol van medisch specialist binnen het auditteam is dat je met de kennis en ervaring van een medicus de zorg op andere afdelingen beoordeelt en terugkoppelt. We zien veel ‘’best practices’’ maar ook verbeterpunten.’

Positief effect interne audits

‘Ik ben nu al meer dan tien jaar deels werkzaam als auditor en hierdoor zie ik hoeveel de audits hebben bijgedragen aan de constante verbetering van de kwaliteit van zorg in het Radboudumc. Deze kennis neem je als medisch specialist mee naar je eigen afdeling. De afdeling heeft er dus ook profijt van om haar zorgverleners ruimte te geven om te werken binnen het auditteam!

Daarnaast vind ik het werk erg leuk, je komt op plekken en afdelingen waar je vanuit je eigen werkzaamheden niet zou komen en je komt in contact met allerlei medewerkers op de werkvloer. Samen streven we naar betere patiëntenzorg, kwaliteit en het waarborgen van onze normen. Enorm leerzaam en verrijkend dat ik deel mag zijn van dit team.’

Bekijk in dit filmpje het belang van het werk van Interne Auditoren voor de kwaliteit & veiligheid van het Radboudumc. Het geeft beeld & geluid bij het werk van een interne auditor. 

  • Zou je ook als interne auditor willen werken in het Radboudumc of meer willen weten over deze bijzondere rol die je kan vervullen naast je primaire werk? Uiteraard met behoud van je huidige arbeidsvoorwaarden.
    We nodigen je van harte uit om eens oriënterend contact te hebben via Mirelle Hanskamp-Sebregts, hoofd Unit Interne Audit > Mirelle.Hanskamp-Sebregts@radboudumc.nl


Nannet bedrijfsarts en praktijkopleider

'De afgelopen jaren heb ik hier langdurige relaties opgebouwd, relaties met diepgang.'

lees meer

Nannet bedrijfsarts en praktijkopleider

Mijn start bij het Radboudumc

‘Al tijdens mijn studie in Leiden ontstond mijn belangstelling voor bedrijfsgeneeskunde, getriggerd door een enthousiast college van een bedrijfsarts. Niet de ziekte centraal, maar maatschappelijk functioneren. Niet alleen de spreekkamer, maar ook naar de werkvloer. Niet alleen het individu, maar ook de context. Na een onderzoeksperiode bij Shell en de nodige werkervaring in de eerste en tweede lijn ben ik in Den Haag gestart als bedrijfsarts. Halverwege mijn opleiding ben ik verhuisd naar Nijmegen en gestart bij de interne arbodienst van het Radboudumc en de Radboud Universiteit. Ik kan hier werken op een academische campus en daar ook echt onderdeel van uitmaken.’

Steunpilaar

‘Als bedrijfsarts ben je niet alleen dokter voor de werknemer, maar ook adviseur van de organisatie. Om je rol goed te kunnen vervullen is het belangrijk dat je de organisatie goed kent. Die ruimte krijg je hier volop. Je bezoekt werkplekken, houdt gesprekken met managers en werkt samen met collega’s van HR. Je bouwt hierdoor stevige relaties op en bent voor velen een steunpilaar.

Ik word blij als ik iemand tegenkom hier in huis die weer met plezier aan het werk is na een moeilijke periode. Even een blik van verstandhouding, een knipoog of een kort praatje: ‘Weet je nog, toen we elkaar zagen in de spreekkamer?’. Ook met leidinggevenden bouw je een band op. Samen aan de slag met uitdagingen. Als bedrijfsarts bij het Radboud hoor je er echt bij en word je gewaardeerd, zowel door de werknemer als door de organisatie.’

Alles in huis

‘Binnen onze arbodienst werken alle kerndeskundigen. Ook deskundigheid op biologische veiligheid, straling en milieu is vertegenwoordigd. Allemaal directe collega’s met wie je samen op kunt trekken. Dat is niet alleen prettig, maar ook noodzakelijk. Op onze campus hebben we te maken met een grote diversiteit aan functies en arbeidsrisico’s. Als bedrijfsarts kun je hier echt de volle breedte van je vak beoefenen en het is een unieke plek om het vak te leren. Ik heb hier geen stress van files, alles is op loop- of fietsafstand. Sinds ruim een jaar ben ik praktijkopleider van een AIOS. Ik vind het leuk om de kennis en ervaring die ik heb opgebouwd te kunnen overdragen.

Er is ook ruimte voor extra uitdagingen. Zo doe ik veel op het gebied van infectiepreventie. En heb daardoor te maken met weer een heel ander netwerk van professionals, zoals microbiologen en infectiologen. Onderwijs, straling, klinische arbeidsgeneeskunde: allemaal onderwerpen waar we met de collega-bedrijfsartsen mee aan de slag zijn.’

Relaties met diepgang

‘De afgelopen jaren heb ik langdurige relaties opgebouwd, relaties met diepgang. Soms voel ik me zelfs een beetje huisarts van de organisatie. Neem iemand met een chronische aandoening. Samen zoeken we naar de beste manier om aan het werk te blijven. Als er een terugval is, kan een medewerker of een leidinggevende heel makkelijk bij me aankloppen. De drempel is laag. We kennen elkaar immers al goed. Zo kan ik snel de juiste dingen doen en echt iets betekenen voor de cliënt.’

Bijdragen vanuit betrokkenheid

‘Omdat ik heel nauw met mijn afdelingen in contact sta, hoor en zie ik veel. Zo trek ik bij de afdeling schoonmaak met diverse partijen op, en komen we gezamenlijk tot creatieve ideeën die bijdragen aan vitaliteit en werkplezier. Bij de afdeling neonatologie ben ik nauw betrokken geweest bij  infectiepreventie en werd daardoor medeauteur van een artikel dat net is ingediend. En zo komt er altijd weer iets nieuws.

Onlangs heb ik met 3 collega’s op een zondagmiddag muziek gemaakt op enkele verpleegafdelingen van het Radboudumc. In het kader van het project ‘beter uit bed’. Daar hoef je geen bedrijfsarts voor te zijn, maar hier komt het op mijn pad en kan ik samen met collega’s ook nog op andere manieren bijdragen aan innovatieve en persoonsgerichte zorg. Dat zijn voor mij dingen die het werk hier echt mooi maken.‘
 
Ben jij na het lezen van mijn verhaal geïnteresseerd geraakt in werken als bedrijfsarts (in opleiding) in het Radboudumc? Neem dan gerust contact met mij op om een keer verder te praten. Je kunt mij bellen op 024-3615400. Of stuur een e-mail naar nannet.vandergeest@radboudumc.nl.  
 
Ben jij er nu al van overtuigd dat je mijn collega wil worden? Lees dan de vacaturetekst voor bedrijfsarts en solliciteer direct!



Roel fysiotherapeut

'Ik droomde eigenlijk van een carrière als profvoetballer. Het werd fysiotherapeut, ook leuk!' lees meer

Roel fysiotherapeut

Twijfelen over fysiotherapie


‘Als kind droomde ik van een carrière als profvoetballer. Momenteel werk ik alweer bijna 4 jaar in het Radboudumc als ziekenhuisfysiotherapeut. Nadat duidelijk was dat mijn voetbaltalent ontoereikend was voor een professionele carrière, koos ik voor de opleiding fysiotherapie.
Toen de mogelijkheid zich voordeed om stage te lopen bij een Betaald Voetbal Organisatie (BVO),  was ik natuurlijk direct enthousiast. Echter, het gebrek aan motivatie bij diverse voetballers vond ik stuitend. De urgentie om een betere voetballer te worden en te herstellen van blessure leek te ontbreken. De werkomgeving en inhoud waren duidelijk niet wat ik me ervan had voorgesteld. De teleurstellende stage deed mij twijfelen of ik nog wel fysiotherapeut wilde worden.

Ultieme doel = terug naar huis

Mijn volgende stage liep ik in een (perifeer) ziekenhuis. Ik werd gegrepen door de impact die ziekte kan hebben op het leven van mensen. In de loop der jaren mocht ik ervaren hoe mooi het is om mensen te begeleiden in een herstelproces, met als ultieme doel weer terug naar huis te kunnen. Aan motivatie was bij deze mensen geen gebrek! Vooral het werken met patiënten op de Intensive Care vond ik boeiend.
Dit zijn de meest zieke patiënten, die in veel gevallen ernstige spierzwakte ontwikkelen. In samenwerking met bevlogen artsen en verpleegkundigen lukte het om de kwaliteit van beweegzorg  op de Intensive Care Unit sterk te verbeteren. Zo kregen we het samen voor elkaar dat er een bedfiets werd aangeschaft en dat er veel vroeger werd gestart met mobiliseren, ook in de fase waar patiënten nog afhankelijk zijn van mechanische beademing.

Een plek voor mijn ambitie

Na dit project wilde ik graag meer weten over kwaliteit van zorg en het inzetten van wetenschappelijke kennis en koos voor de deeltijd opleiding fysiotherapiewetenschap. Hier kwam ik in contact met collega’s die in academische ziekenhuizen werkten. Ik merkte dat zij tijdens de studie voordeel hadden van de academische faciliteiten en dat hoogleraren voor hen laagdrempelig te benaderen waren. Bovendien is er in de academische ziekenhuizen veel vraag naar onderzoek en innovatieve ideeën, terwijl ze in het perifere ziekenhuis niet goed wisten waar ze mijn ambitie en nieuwe vaardigheden konden gebruiken. Uiteindelijk besloot ik te solliciteren op een vacature voor fysiotherapeut in het Radboudumc. De afdeling wenst alle drie de kerntaken (zorg, onderzoek en onderwijs) te bestrijken en daardoor is er genoeg kans om, naast de patiëntenzorg, te kunnen groeien.
 

Publiceren, promoveren én behandelen

Al snel vond ik aansluiting bij het Beter uit Bed programma, waarvoor ik enkele uren in de week tijd krijg om nieuwe ideeën te ontwikkelen en uit te testen. Ook sluit ik aan bij tweewekelijks onderzoeks-overleg en zo blijf ik op de hoogte van ontwikkelingen op dit gebied. In de tussentijd lukte het om samen met een collega fysiotherapeut mijn scriptie te publiceren in een internationaal wetenschappelijk tijdschrift.
Sinds vorige maand ben ik officieel begonnen met een promotietraject waarin ik onderzoek ga doen naar revalidatiezorg voor kritiek zieke patiënten, die verzwakt zijn door opname op de Intensive Care. Uiteraard blijf ik ook als behandelend therapeut actief. Juist de afwisseling tussen beide activiteiten is prettig en uitdagend. Dat ik beide zaken binnen mijn huidige functie kan combineren voelt toch een beetje als een droom!

 


Bas internist

'Het teamgevoel is heel sterk bij onverwachtse, onvoorbereide gebeurtenissen.' lees meer

Bas internist

Foute boel

'Vrijdagmiddag kwam er een patiënt op de verpleegafdeling. Hij had veel vocht in zijn benen en in de buikholte, en was benauwd. Foute boel, dachten mijn collega’s. Zeker toen hij vertelde dat hij in het verleden een melanoom (huidkanker, red.) had gehad. Wij vermoedden leverfalen als gevolg van een uitzaaiing en er was een punctie gepland voor maandag. De afdelingsarts gaf hem voorzichtig aan dat het er niet goed uitzag.
Zaterdagochtend had ik dienst en liep ik visite. Het leek wat beter met hem te gaan. Hij wilde heel graag nog even naar huis. Waarom ook niet, dacht ik. Er gebeurt het weekend verder toch niks en hij woont hier vlakbij. Kom zondag maar terug zeiden wij en eerder als het niet gaat.
Toen ik zondagavond thuis zat te eten, belde de assistent dat mijnheer door de familie weer was teruggebracht: ''De patiënt lijkt wel stervende.'' Ik ben halsoverkop naar het ziekenhuis gereden. "Ik had deze man niet naar huis mogen laten gaan'', spookte het door mijn hoofd.'

Als niks meer helpt

'Ik trof de patiënt ernstig benauwd aan, en zijn familie hevig van slag. Uit hun reactie kon ik opmaken dat hij aan hen nog niets had verteld van het eerdere gesprek van vrijdag. De waarden van het bloedgas waren zo slecht, dat de analist dacht dat het apparaat een fout had gemaakt. Ik wist genoeg. Deze man brengen we niet meer naar de IC, genezing is niet meer mogelijk. Ik moet hem zo snel mogelijk een comfortabeler gevoel geven. We besloten samen met hem en de familie om hem rustgevende medicatie te geven. Hij begon direct rustiger te ademen, waardoor de familie ook meer ontspande. Hij was nog een tijdje aanspreekbaar en viel toen in slaap.
Hij is diezelfde nacht overleden. Het teamgevoel was heel sterk deze avond bij deze onverwachtse, onvoorbereide gebeurtenis. We wilden het allemaal tot een waardig einde brengen. Ik was emotioneel, mijn gevoel overheerste dat ik niet zorgvuldig had gehandeld. Maar de familie bleek achteraf juist heel tevreden. En de patiënt heeft thuis nog een paar mooie uren gehad.'


Yvonne wondzorgkundige

'De afdeling was zo enthousiast over de verbeterde kwaliteit van leven, dat we het uit de afdelingspot hebben betaald.' lees meer

Yvonne wondzorgkundige

Meest kwetsbare moment

'Hoofd Hals Chirurgie kan behoorlijk verminkend zijn. Patiënten komen bij mij voor de verzorging van hun wonden. Ik leer ze op hun meest kwetsbare moment kennen. Zo was er een patiënt die een carcinoom achter zijn neus had. Hij onderging een grote operatie, waarbij zijn neus is verwijderd. Bij  deze ingreep plaatst de chirurg implantaten, waarop later een klikneus past. Ik denk altijd mee, hoe ze zich in die tussentijd kunnen vertonen. In eerste instantie breng ik het verband zo aan, dat het een neusvorm heeft. Dat maakt al dat mensen op straat minder gaan staren.'
 

Een 3D-neus

'De klikneus was echter geen succes. Door de vervolgbehandeling met Radiotherapie kreeg mijnheer ontstekingen rondom de implantaten. Vandaar dat ik hem weer vaker zag. Ook een plakneus, die hij elke dag met lijm moest aanbrengen, leverde problemen op. De huid trok pijnlijk, hij was moeilijker verstaanbaar, beperkt in zijn mimiek en bang dat de neus zou loslaten. Het aanbrengen van de plakneus is tijdrovend. En dan had hij net zijn neus afgedaan en dan kwam er bezoek. Bovendien ging de omliggende huid telkens kapot. “Heb je geen carnavalsneus, die ik op kan zetten?”, vroeg hij quasi serieus. Daar hebben ik samen met mijn collega’s van het 3D lab op doorgedacht. Kunnen we niet een neus aan een bril vastmaken? Zij hebben zijn neus aan de hand van de oude precies opgemeten, ook van binnen. Zo hebben we een eerste model gemaakt.'
 

Verbetering in kwaliteit van leven

'De man appte al na een week dat hij zó tevreden was. Hij zette de bril met neus elke avond op en soms zelfs ook al overdag. Toen zijn we verder gegaan, en hebben we er ook een opticien bij betrokken. Pascal van de Pol van het Centrum Bijzondere Tandheelkunde heeft op basis van het 3D-model een siliconenneus gemaakt. De patiënt is er zo blij mee. Als hij de bril opzet, valt de neus precies op de goede plek. Hij heeft geen last meer van wonden, omdat hij geen lijm meer op zijn huid hoeft te smeren.  Zo fijn, dat je het leven van deze patiënt zo een stukje draaglijker kunt maken. Helaas wordt het niet vergoed door de zorgverzekeraar, maar de afdeling was zo enthousiast over de verbeterde kwaliteit van leven, dat we het uit de afdelingspot hebben betaald.'

Sanne anesthesie­medewerker

'Collega's zijn er voor me als ik een heftige casus heb meegemaakt. Dit zorgt ervoor dat ik me fijn en veilig voel hier.' lees meer

Sanne anesthesie­medewerker

Mijn start bij het Radboudumc

'Vijf jaar geleden ben ik bij het Radboudumc begonnen met de in-service opleiding tot anesthesiemedewerker. Ik werkte vier dagen per week op de OK van het Radboudumc en volgde daarnaast de anesthesieopleiding aan de HAN in Nijmegen. Ik wilde graag in een academisch ziekenhuis werken. Tijdens mijn opleiding maakte ik veel complexe operaties op de OK mee. Hier was elke dag was een nieuwe uitdaging en dit beviel me wel. Inmiddels werk ik al twee jaar als gediplomeerd anesthesiemedewerker. Ik ben nog elke dag blij en trots dat ik hier mag werken!'

Verschillende rollen

 'We hebben hier meer dan 25 operatiekamers met alle mogelijke specialismen. De ene dag sta ik op een OK voor gynaecologie en een dag later sta ik bij de plastische chirurgie. Ook werk ik op de spoedeisende hulp bij de traumaopvang, ben ik onderdeel van het reanimatieteam en assisteer ik bij epidurale pijnbestrijding op de verloskamers. Die afwisseling maakt het interessant.' 

Zorg én techniek

'Wat mij vooral aansprak aan het beroep, was de combinatie van zorg en techniek. Als anesthesiemedewerker werk ik met veel apparatuur, zoals bewakings- en beademingsapparatuur. Daarnaast ben ik veel met medicatie bezig en voer ik verpleegtechnische handelingen uit, zoals het prikken van infusen of het plaatsen van een blaaskatheter. Voor, tijdens en vlak na de operatie ben ik als anesthesiemedewerker degene die voor de patiënt zorgt en de vitale functies bewaakt. Ik heb niet veel patiëntencontact, omdat de meeste patiënten algehele anesthesie krijgen, maar het korte contact dat ik met de patiënt heb, is intensief en heel belangrijk. Wanneer een patiënt erg zenuwachtig is voor een operatie, stel ik de patiënt gerust, zodat hij of zij toch rustig de narcose in gaat. Het geeft me een goed gevoel als dit gelukt is en de patiënt me op uitslaapkamer bedankt voor mijn goede zorgen.' 

Aanspreekcultuur

'Er heerst hier echt een open cultuur. Dit is te merken aan hoe we hier als collega’s met elkaar omgaan. De samenwerking en communicatie onderling is erg prettig en iedereen spreekt elkaar gemakkelijk aan, of je nou dokter bent of niet. Ook staan we hier altijd voor elkaar klaar. Als ik een heftige casus heb meegemaakt, zijn collega's er voor me om me op te vangen. Dat zorgt ervoor dat ik me fijn en veilig voel hier.'
 

Onderzoek


Liesbeth laboratorium analist

‘In het Radboudumc sta je midden in de innovatie.’ lees meer

Liesbeth laboratorium analist

'In het Radboudumc werk ik als laboratorium analist in het Translationeel Metabool Laboratorium, onderdeel van de afdeling Laboratoriumgeneeskunde. Dat betekent dat ik patiëntmateriaal onderzoek, bijvoorbeeld spierweefsel, waarna er een diagnose voor de patiënt gesteld kan worden. Mijn werk als analist is dus ontzettend belangrijk voor de uitslag en de behandeling van de patiënt.'

Ons lab is uniek in Nederland

'Het meest toffe aan ons lab vind ik dat het heel specialistisch is. In Nederland zijn wij het enige lab dat doet wat wij doen. In het Radboudumc zijn veel verschillende specialistische labs. Vanuit heel Nederland komen patiënten met zeldzame afwijkingen naar ons toe. Het is een uitdaging de oorzaak van deze afwijkingen helemaal uit te zoeken. Iedere patiënt is uniek en daarom is het werk continu uitdagend en persoonsgericht.

Een tijdje geleden kregen we bezoek van de ouders met hun gezonde kindje. Ze brachten een schaal vol lekkers mee en vertelden hoe blij zij waren dat zij nu een gezond kind hebben. Hun eerste kindje was namelijk overleden aan een zeldzame erfelijke stofwisselingsziekte, waarvan wij achteraf de oorzaak gevonden hebben. Ik was toen zo ontzettend trots op ons team. Iedereen is bereid om altijd een stapje extra te zetten voor de patiënt. Het is fijn om in zo’n team te werken, je kunt echt op elkaar bouwen en vertrouwen.'

Echt analistenwerk doen

'Het werk op ons laboratorium bestaat uit een combinatie van data-analyse en ‘nat werk’, het traditionele analistenwerk. ‘Nat werk’ houdt in dat er patiëntmateriaal onderzocht wordt met allerlei testen en metingen. Daarna ben je bezig met het invoeren en analyseren van data waarna er een uitslag opgesteld wordt, met in de meeste gevallen een diagnose voor de patiënt. Van A tot Z verantwoordelijk zijn maakt mijn werk interessant en uitdagend.'

Innovatie

'In het Radboudumc sta je midden in de innovatie. Alle ontwikkelingen gaan zo snel dat je continu bezig bent om nieuwe diagnostische testen te ontwikkelen en te implementeren. Zelf ben ik veel bezig met deze innovatie en het ontwikkelen van nieuwe testen. Ik heb daardoor ook veel interactie met researchgroepen binnen en buiten het Radboudumc.

Ons lab heeft als metabool diagnostiek centrum nationaal én internationaal best wat aanzien en draagt veel bij aan allerlei belangrijke onderzoeken. Dat is zo leuk aan werken in een academisch ziekenhuis. Op onze afdeling lopen ook altijd een aantal postdocs, PhD’s en stagiaires rond. Dat zorgt voor een inspirerende en dynamische werkomgeving. Zelf begeleid ik ook stagiaires en vind ik het leuk om hen te zien groeien tijdens hun stage.'

Zeer veel mogelijkheden in het Radboudumc

'Als analist heb je in het Radboudumc veel mogelijkheden. Je kunt naast onze afdeling Laboratoriumgeneeskunde ook werken bij Pathologie, Medische Microbiologie en Genetica. De werkzaamheden in deze laboratoria verschillen ontzettend veel van elkaar, maar ze streven wel één doel na: het stellen van een goede diagnose voor de patiënt!'

 

Ben je benieuwd hoe het is om te werken als analist in het Radboudumc? Lees meer over de verschillende afdelingen via de linkjes hierboven, en houd onze vacatures in de gaten!

Jakko arts-microbioloog

'Als ziekenhuis kun je achter de dijken blijven, maar je kunt ook zeggen dat het onze missie is om voor de wereld iets te betekenen.' lees meer

Jakko arts-microbioloog

Mijn start bij het Radboudumc

'Tijdens mijn geneeskundestudie heb ik mijn coschappen bij het Radboudumc gelopen. Door de manier waarop mij dingen werden gevraagd, merkte ik toen al direct dat wij een echt academisch ziekenhuis zijn. Ik zag dat er werd nagedacht over waarom dingen op een bepaalde manier gedaan worden. Er werden zelfs wetenschappelijke artikelen bijgehaald. Wetenschap wordt hier gecombineerd met de beste patiëntenzorg. Door mijn goede ervaring met het Radboudumc, wilde ik na mijn studie heel graag hier aan de slag. Ik kreeg een baan als arts op de afdeling Longziekten op Dekkerswald. Hier kon ik arts zijn én wetenschappelijk onderzoek doen. De brug tussen wetenschappelijk onderzoek en patiëntenzorg heb ik altijd ontzettend interessant gevonden, dus dat was voor mij een droombaan. Dekkerswald, Centrum voor Chronische Ziekten, is één van de locaties van het Radboudumc en was vroeger een categoraal ziekenhuis. Het is heel klein en vriendelijk. Als arts was het een heel veilige omgeving om te starten. Mooier dan dat kon gewoon niet.'

Zorg op maat

'Dat beeld wat ik als student van het Radboudumc had, is eigenlijk niet veranderd. Ik kijk nog steeds met heel veel bewondering naar hoe hier zorg wordt vormgegeven. Waarom ligt een patiënt in een bed als hij eigenlijk nog kan lopen? Dat de mensen hier dit soort vragen stellen fascineert mij. Er wordt niet alleen gekeken naar wat het protocol zegt, maar er wordt gekeken naar wat voor die ene patiënt het beste is. Dit zie ik dagelijks terug in de praktijk.
Als arts-microbioloog onderzoek ik wat de beste manier is om de patiënt te behandelen. In het laboratorium onderzoek ik samen met mijn collega’s welke bacterie een infectie veroorzaakt. Door dit te achterhalen kan ik een arts adviseren hoe een patiënt het beste behandeld kan worden. Als arts-microbioloog ben ik als het ware de schakel tussen het laboratorium en de artsen.' 

Het verschil kunnen maken door onderzoek

'Voor een aantal zeldzame infecties, die een beetje op tuberculose lijken, heb ik samen met collega’s jarenlang onderzoek gedaan naar wat de beste antibiotische behandeling is voor dergelijke infecties en hoe je die patiënten het beste kunt begeleiden. We hebben de behandeling proberen te verbeteren door steeds een kleine aanpassing te doen. Om de zoveel jaar bekijken we de resultaten. We zien nu dat de uitkomsten van onze veranderende behandeling veel zijn beter geworden. Wij genezen nu veel meer patiënten dan voorheen. Samen met een heel breed team met mensen met heel veel verschillende achtergronden hebben wij dit bereikt. Dat is echt heel bijzonder om onderdeel van te zijn.'
Grensoverschrijdende missie
'Wat ik mooi vind aan werken in het Radboudumc, is dat er geen duidelijke muren tussen afdelingen zijn. We weten elkaars expertise en elkaar als mens in dit ziekenhuis goed te vinden. Er heerst hier een cultuur waarin dit de norm is.
In dit ziekenhuis hoef je niet te werken aan ‘het grootste probleem van de wereld’. Je mag ook iets, wat nu nog onoplosbaar doch klein is, oplosbaar maken. Hierdoor komen wij tot veel andere inzichten voor grotere problemen. Onderzoek hoeft niet alleen voor patiënten van het Radboudumc impact te hebben. Er wordt ook gekeken naar wat voor de wereld belangrijk is. Tuberculose is hier een voorbeeld van. In Nederland mag tuberculose dan misschien niet meer vaak voorkomen, in de rest van de wereld is het een heel groot probleem. Het komt vooral voor in gebieden waar de middelen er niet zijn om goed wetenschappelijk onderzoek te doen. Het Radboudumc stimuleert je om naar het wereldwijde plaatje te kijken. Als ziekenhuis kun je achter de dijken blijven, maar je kunt ook zeggen dat het onze missie is om voor de wereld iets te betekenen.'


Corina principal investigator

'Ik wil de jonge generatie wetenschappers inspireren.’ lees meer

Corina principal investigator

Mijn start bij het Radboudumc

'Ik groeide op in Duitsland en begon daar de studie Psychologie. Op mijn twintigste ging ik naar Londen. Daar rondde ik mijn studie Psychologie af en promoveerde aan het King’s College London (KCL) op het gebied van sociale, genetische en ontwikkelingspsychiatrie. Daarna zocht ik, ook buiten de grenzen, naar interessante projecten. Die vond ik in Nijmegen bij het Donders Instituut, waarmee collega’s van het KCL een samenwerkingsverband hebben. Hier loopt het voor mij zeer interessante NeuroIMAGE Project: een unieke case-control studie met wel 800 gezinnen met en zonder ADHD.'

Mijn werk als onderzoeker

'Mijn werk is heel divers. Daar houd ik van, want daardoor blijf ik mezelf ontwikkelen. Als onderzoeker bedenk ik bijvoorbeeld compleet nieuwe onderzoeken, vraag ik subsidies aan, bestudeer literatuur, analyseer data en schrijf papers. Natuurlijk geef ik ook lezingen over mijn onderzoek, zoals op internationale conferenties. Daarnaast verzorg ik bijvoorbeeld ook een module bij de master Cognitieve Neurowetenschappen en een keuzevak bij de bachelor Geneeskunde, waarbij ik veel regel: de voorbereiding, de coördinatie en de selectie van de lezingen en ik draag bij aan de toetsing. En als copromotor heb ik al verschillende promovendi begeleid.'

De wens van ouders vervullen

'Ik ben projectleider van een een mindfulness studie voor kinderen met ADHD en hun ouders: het MindChamp-project (MINDfulness for CHildren with ADHD and Mindful Parenting). Hierin onderzoeken we hoe mindfulness werkt en wat de klinische impact is. Het project is een samenwerking tussen Karakter, het Radboudumc, Radboud Universitair Centrum voor Mindfulness, en UvA Minds. Ik zie dat kinderen én ouders het leerzaam vinden om naar de trainingen te gaan. Ik vind het mooi dat ik aan een onderzoek kan werken dat aansluit bij de behoeftes van ouders. Er is veel belangstelling voor nieuwe behandelmethoden voor ADHD.'

Mijn hart volgen

'Soms moet je als je ‘nee’ als antwoord krijgt, doorgaan totdat je een ‘ja’ krijgt, desnoods op een onconventionele manier. Ik probeer altijd goed naar mijn hart te luisteren. Toen ik me opgaf voor een recente young investigator prijs, besloot ik niet te gaan voor het onderzoek met de grootste journal impact factor. In een onderzoek met de kleinere impact factor zat het nieuws én mijn hart. Ik denk dat dit er uiteindelijk voor heeft gezorgd dat ik de prijs heb gewonnen.'
 

Passie overdagen

'Ik wil bijdragen aan onderzoek naar geestelijke gezondheidszorg. Ik wil nog meer begrijpen over ADHD en het ontstaan ervan, op het niveau van genetica, omgevingsfactoren en neurobiologie, en ook bijdragen aan het vinden van nieuwe behandelingen voor ADHD. Daarnaast wil ik heel graag de jonge generatie wetenschappers inspireren. Een zaadje planten, al is het maar bij een paar mensen. Het Radboudumc steunt me in het bereiken van deze doelen onder andere door middel van het talentprogramma voor versnelde groei voor postdocs: het Galilei-traject.'

Cecile longarts

'Het mogen uitwerken van je eigen ideeën en strategieën is ontzettend motiverend.' lees meer

Cecile longarts

Passie voor patiëntenzorg

'Sinds 2005 ben ik longarts op Dekkerswald. Dit is één van de locaties van het Radboudumc. Veel patiënten op Dekkerswald zijn afkomstig uit het buitenland en zijn migrant, asielzoeker of vluchteling. Daarnaast hebben we ook regelmatig verslaafden of psychiatrische patiënten. Persoonlijke aandacht vind ik heel belangrijk. Als deze mensen ziek worden kunnen ze wel een arm om hun schouder gebruiken. Ik kijk graag naar de mens als geheel, niet alleen maar naar de ziekte. Ik wil begrijpen wat het voor iemand betekent om hier twee maanden lang in isolatie opgesloten te zijn. Wanneer een patiënt geneest staan we erbij stil en kunnen we dit ook vieren.'

Puzzels oplossen

'Wat ik mooi vind aan mijn specialisme, is dat het veelzijdig is. Het bestaat uit een stuk fysiologie, een stuk handwerk én een denkwerk: longfuncties die geïnterpreteerd moeten worden,  kleine chirurgische ingrepen en bronchoscopieën. Met de labuitslagen, röntgenfoto’s en kweekuitslagen of biopsieën maken we elke keer weer de puzzel compleet. Dat puzzelen vind ik mooi. Het maakt het longartsenvak voor mij compleet en uitdagend.'

 
Vrijheid om te onderzoeken

'Na mijn geneeskundestudie heb ik mijn eerste arts-assistentschappen gedaan in een ziekenhuis voor tropische infectieziekten, longziekten en tuberculose in Paraguay. Deze periode heeft veel indruk gemaakt. Nadat ik gespecialiseerd ben in longziekten en tuberculose, ben ik na mijn promotieonderzoek bij het Radboudumc in 2013 weer terug gegaan naar Paraguay. Om dáár tuberculoseonderzoek naartoe te brengen: de dokters te leren hoe je onderzoek doet en onderzoekssamenwerkingsverbanden kunt opzetten. We proberen artsen in Paraguay te laten inzien dat onderzoek zoveel meer biedt dan alleen een leuke publicatie. Het geeft de mensen inzicht in de ziekte en daarnaast maakt het hen nieuwsgierig.
Na drie jaar onderzoek heb ik een EU-subsidieaanvraag geschreven omdat de plannen groter en groter werden. Deze aanvraag werd in juni 2018 gehonoreerd en in april 2019 ga ik als Principal Investigator van het consortium van start. Dit voelt als een kroon op mijn werk van de afgelopen jaren. Het mogen uitwerken van je eigen ideeën en strategieën is ontzettend motiverend. 
Ik ben de afdelingsleiding erg dankbaar voor het vertrouwen en de vrijheid die ik tot nu toe steeds gekregen heb om mijn plannen verder te ontwikkelen. Twee keer per jaar mocht ik gedurende 10 tot 15 dagen naar Paraguay. De Raad van Bestuur ben ik daarnaast ook dankbaar voor het ondertekenen van een officieel samenwerkingsverband met het ministerie van Volksgezondheid in Paraguay. Dit samenwerkingsverband heeft voor het verdere onderzoek echt deuren geopend!'

Trots op Dekkerswald

'Dekkerswald is een NFU erkend Tuberculose Expertise Centrum. Hier zijn we erg trots op. We hebben een fantastisch team met drie toegewijde longartsen, een verpleegkundig specialist en een heel mooi verpleegkundig team. Daarnaast zijn er vele andere specialismen uit het huis in het Expertise Centrum betrokken. Ondanks het feit dat de tuberculose incidentie in Nederland afneemt, groeit onze populatie patiënten en het aantal verwijzingen vanuit de rest van het land nog steeds.'

Inspirerend vooruitzicht

'Over drie jaar krijgt het Tuberculose Expertise Centrum op het Radboudumc terrein een nieuw paviljoen, een zogeheten High Level Infectie Unit. Hier is plek voor 15 tuberculose patiënten en patiënten met ernstige besmettelijke virale infecties zoals bijvoorbeeld Ebola. Fysiek zullen we dan veel dichter bij het Radboudumc zijn, maar we zullen nog steeds een geïsoleerde afdeling blijven waar we onze huidige Dekkerswaldse werkwijze zullen handhaven. In de High Level Infectie Unit zijn er 8 isolatiebedden en twee IC bedden en krijgen de andere 7 patiënten ook een eenpersoonskamer met uitzicht op een tuin. Dat we in de High Level Infectie Unit nog betere persoonsgerichte zorg kunnen gaan bieden is een inspirerend vooruitzicht waar ik graag onderdeel van uitmaak.'
 


Arjan onderzoeker Reumatologie

‘Ik zie nu pas wat de ziekte met de patiënt doet.’ lees meer

Reinout infectioloog en hoogleraar

'Hiv hier of in Indonesië, een wereld van verschil' lees meer

Reinout infectioloog en hoogleraar

Zelden behandeling

'Ik doe al bijna 20 jaar vanuit Radboudumc onderzoek naar hiv en tuberculose in Indonesië. Ik heb drie jaar in Bandung gewoond en ga nog steeds regelmatig naar Indonesië, onder andere voor begeleiding van promovendi. Het is zo’n wereld van verschil!
Hier in Nederland hebben circa 21.000 mensen hiv, waarvan meer dan 90 procent pillen gebruikt. Ik zie ze jaren achtereen op mijn spreekuur; de meesten hebben vrijwel geen klachten en zijn gewoon aan het werk. Dan Indonesië, daar hebben 613.000 mensen hiv, 0,4 procent van de bevolking. Slechts één op de zeven van hen heeft ooit behandeling gehad, maar vaak komt die te laat waardoor er veel mensen sterven.'

Onderzoek en voorlichting

'Ik doe momenteel onderzoek op Jakarta naar meningitis en andere herseninfecties. Het treft vaak jonge mensen, gemiddeld 28 jaar oud, waarvan de helft doodgaat. Ze komen op de eerste hulp van het ziekenhuis, vaak al in coma, of met verlammingsverschijnselen of epileptische aanvallen. De helft van hen heeft óók hiv. En het wrange is dat die diagnose vaak al eerder is gesteld. Je ziet dan bijvoorbeeld een jonge vader sterven, terwijl je weet dat hij die herseninfectie helemaal niet had hoeven krijgen, als hij eerder adequaat voor de hiv was behandeld. Dat grijpt mij enorm aan. Hoe krijgen we het voor elkaar dat deze patiënten toch op tijd een hiv-behandeling krijgen en voortzetten? Daarvoor zijn we nu in gesprek met dokters en patiënten in Jakarta. Een groep enthousiaste professionals bezoekt de patiënten thuis. Ze worden er met Indonesische hoffelijkheid in hun kleine huisjes ontvangen. Om voorlichting te geven en zicht te krijgen op de barrières.'


 

De schaamte voorbij

'In het islamitische Indonesië heerst er een stigma rondom hiv, het staat voor seks en drugs. Mensen komen daarom vaak pas naar het ziekenhuis als ze zo ziek zijn, dat ze niks meer te verliezen hebben. Ze zijn ook onwetend over de goede prognose met hiv-remmers. En de stad en het gezondheidssysteem zijn weerbarstig. Als mensen pillen krijgen, dan is dat telkens slechts voor een maand. Dat betekent dat ze elke maand weer met hun fysieke klachten door het drukke verkeer moeten komen, en uren wachten in een warme, bomvolle wachtruimte. Bang om herkend te worden met deze ziekte. Ik hoop dat deze mensen straks, net zoals mensen met hiv hier, een redelijk normaal leven kunnen leiden.'

Onderwijs


Jolanda kinderneuroloog

'In onderwijs emoties laten zien en voelen.' lees meer

Jolanda kinderneuroloog

Een persoonlijke verhaal

‘Tijdens een hoorcollege over herseninfarcten liet ik een youtube-Ylmpje zien. Opeens begon een student ontzettend hard te huilen. Wat bleek, ze herkende de man op het filmpje. Hij had bij haar vader in het ziekenhuis gelegen, die ook getroffen was door een herseninfarct. Opeens kwamen bij haar de emoties van
toen in alle hevigheid boven. Ik stond even vertwijfeld. Wat moet ik nu doen? Ik ben naar haar toegelopen en vroeg of ze haar gevoelens wilde delen met de groep. Voor haar natuurlijk best spannend, zo onvoorbereid voor een volle collegezaal. Ze vertelde wat het met haar gedaan had. We hebben er wel een half uur over gepraat. Ik merkte dat het iedereen raakte. Daar kon mijn college niet aan tippen. De leerervaring van dit persoonlijke verhaal was voor de studenten vele malen groter.

De kracht van emoties

Daarom gebruik ik vaak persoonlijke verhalen van mijn studenten. Ik stel hen persoonlijke vragen en ik weet dat ze dat best spannend vinden. Laatst nog bij een werkgroep van coassistenten, waar het ging over fouten die dokters maken. Ik had een video daarover, maar ik vroeg of studenten zelf ervaringen hadden. Ook hier werd een student emotioneel over een incident waar ze zelf als coassistent bij betrokken was geweest en waar ze nog ontzettend mee zat. Waar ze over piekerde en waar ze slecht door sliep. Iedereen maakt helaas fouten. Zij
illustreerde zo mooi wat dat met je doet: de gevoelens van boosheid, schaamte en schuld. Er is voor studenten geen krachtigere manier om de stof te leren en onthouden, door juist emoties te laten zien en voelen.’

Ondersteunend


Wim vrijwilliger op de golfkar

‘Tijdens het ritje op de golfkar maak ik een praatje met de bezoeker of patiënt en probeer ik met humor of door simpelweg te luisteren hun dag op te fleuren, afhankelijk van de situatie.'

lees meer

Wim vrijwilliger op de golfkar

Wim (74) werkt al 7,5 jaar als vrijwilliger in ons ziekenhuis en rijdt bezoekers en patiënten rechtstreeks naar hun afspraak of bezoek toe, geen routenummer is hem te ver. Stilzitten staat niet in zijn woordenboek dus zet hij zich in zijn vrije tijd graag in voor het Radboudumc en blijft zo sociaal actief met mede-vrijwilligers, collega’s en bezoekers.

‘Tijdens het ritje op de golfkar maak ik een praatje met de bezoeker of patiënt en probeer ik met humor of door simpelweg te luisteren hun dag op te fleuren, afhankelijk van de situatie.

Ik werk ongeveer 2 halve dagen in de week en samen met zo’n 25 vrijwilligers rijden we van maandag tot en met vrijdag vrijwel alle routenummers in het hoofdgebouw. Op termijn komt er zelfs een ‘buitendienst’ met busje om rechtstreeks van het parkeerterrein of een andere locatie te rijden, maar daarvoor hebben we meer vrijwilligers nodig. Iedereen is welkom, al zien we veel gepensioneerden vrijwilligers bij ons aankloppen omdat het een heel flexibele functie is.

Samenwerken met de groep vrijwilligers is leuk en er is bijvoorbeeld jaarlijks ook een etentje om informeel met elkaar samen te komen.

Ik hoop nog jaren in het ziekenhuis rond te rijden, wie weet zie ik je nog een keer!’


Rianne applicatie­specialist

'Ik zou wel ergens anders heen kunnen, maar dan wordt het voor mij altijd minder dan wat het nu is.' lees meer

Rianne applicatie­specialist

Mijn start bij het Radboudumc

'Als je als patiënt in een ziekenhuis komt, is een dokter iemand die alles weet en waar je naar luistert. Ik was benieuwd naar hoe een groot ziekenhuis als het Radboudumc 'achter de schermen' werkt. Ik was er al vrij snel achter dat ik in een commerciële organisatie niet gelukkig zou worden. Ik doe graag dingen waar meer zingeving achter zit. Het is mooi dat ik hier een bjidrage kan leveren aan het welzijn van mensen.

Ik werk inmiddels 9,5 jaar bij het Radboudumc. Ik ben begonnen op de afdeling Zorgadministratie. Na drie jaar ben ik gedetacheerd bij het Epic project voor de implementatie van het Elektronisch Patienten Dossier (EPD). Omdat de zorg- en patiëntadministratie een belangrijk onderdeel van Epic is, sloot dit goed aan bij mijn eerdere werk. Na afronding van dit project heb ik in 2014 de overstap gemaakt naar de afdeling Informatie Management. De grap is dat ik eerder altijd dacht: ik ga nooit in de ICT werken. Toch werk in nu in de ICT en dat doe ik met heel veel plezier!'

Mijn werk als applicatiespecialist

'Als applicatiespecialist Epic ben je betrokken bij het Elektronisch Patiënten Dossier (EPD) en de doorontwikkeling van het EPD. Hierin wordt alles vastgelegd rondom de patiënt. Van de persoonsgegevens van een patiënt tot alles wat er gebeurt tijdens een polibezoek, een opname of OK. Dit EPD hebben we vijf jaar geleden geïmplementeerd hier in het Radboudumc. Zo’n EPD vraagt om continu onderhoud. Dit komt omdat er steeds nieuwe functionaliteiten beschikbaar komen, die we in het systeem bouwen. We kijken waar gebruikers behoefte aan hebben en hoe we dat het beste in een systeem kunnen zetten, zodat het gebruiksgemak toeneemt. Daar gaat het uiteindelijk om.'

De overdracht van zorg

'Daarnaast ben ik betrokken bij een aantal projecten. Eén daarvan is ‘Overdracht van zorg’. Dit project gaat over het overdragen van zorg vanuit het Radboudumc naar de regio. Dus naar huisartsen, verpleeg-, verzorgingshuizen, thuiszorg, andere ziekenhuizen en vice versa. Ik heb bewust voor dit project gekozen, omdat ik het ontzettend belangrijk vind dat wij zorg goed overdragen. Dit heb ik altijd al heel belangrijk gevonden en ik vervul daar nu een concrete rol in. Het zou ontzettend fijn zijn als er in de toekomst een landelijk EPD komt. Dit zou inzicht bieden in medische gegevens van een patiënt, waar een ander ziekenhuis op kan voortborduren.
Het is voor mij écht een uitdagend project. Een uitstapje van mijn eigen functie eigenlijk. Op onze afdeling is er ruimte voor zulke 'uitstapjes'. Op het moment dat je bepaalde ambities hebt, kun je die bespreken met je leidinggevende. Als je dit aangeeft, kijk je samen in hoeverre daarin invulling gegeven kan worden.'

Betaalde opleiding

'Ik doe nu de opleiding Post-hbo Bedrijfskunde aan de HAN. Dat zit qua niveau tussen hbo en universiteit in en duurt in totaal 16 maanden. Je leert de algemene aspecten van bedrijfskunde, maar dan heel praktijkgericht. De opleiding wordt gedeeltelijk gefinancierd door het Radboudumc. Hier mag ik tijdens werktijd aan werken, omdat ik voor de opleiding ook analyses moet doen voor de afdeling.
Mijn oude leidinggevende stimuleerde mij om te beginnen met deze opleiding. Hij heeft mijn worsteling meegemaakt toen ik besloot niet te solliciteren voor de functie als leidinggevende. Door mij hierop te wijzen heeft hij mij heel erg geholpen. Ik heb nog steeds de ambitie om ooit teamleider te worden, maar toen de functie vrijkwam was het nog te vroeg. Ik had het gevoel dat ik meer basis nodig had. Na deze opleiding heb ik dat zeker. Het is fijn dat je werkgever hierin meedenkt!' 

Eén gezamenlijk doel

‘Als afdeling Informatiemanagement ondersteunen wij artsen en verpleegkundigen in hun werk op ICT gebied, zodat zij zoveel mogelijk tijd overhouden voor de patiënt. Indirect spelen wij een belangrijke rol in de patiëntenzorg. De ICT kan echter altijd beter. Het mooie is dat iedereen deze insteek heeft in ons ziekenhuis, ongeacht op welke afdeling je komt. Het kan áltijd beter.
Tegelijkertijd moet de gezondheidszorg betaalbaar blijven. Ook hierin speelt ICT een belangrijke rol. Als afdeling dragen we hier aan bij. Wat ik mooi vind is, dat we als afdeling ontzettend hard werken, maar tegelijkertijd aandacht voor elkaar hebben. Iedereen draagt er aan bij dat iedereen lekker in z’n vel zit en dat je elkaar helpt en steunt wanneer dat nodig is. Zo zetten we met elkaar de schouders eronder.
In mijn ogen is het Radboudumc hét ziekenhuis dat op dit moment voorop loopt in de gezondheidszorg. Zeker als het om ICT gaat. Ik zou wel ergens anders heen kunnen, maar dan wordt het voor mij altijd minder dan wat het nu is. Voorlopig zit ik hier goed!’ 



Ruud manager Audit & Risk

'Wij praten mee op alle niveaus en met 12.000 collega's krijg je een goed beeld wat er leeft in de organisatie.' lees meer

Ruud manager Audit & Risk

‘Wij zijn er om het Radboudumc te helpen om ambities waar te maken en de belangrijkste assets te beschermen’, dat is volgens Ruud Franssen zijn belangrijkste doel als auditor bij het Radboudumc. Ruud werkt nu vijf jaar met een enthousiast team met succes aan deze missie. Wat maakt zijn werk zo boeiend? En wat komt er allemaal kijken bij interne audits? Je leest het in a day in the life in het Radboudumc.

‘De missie van Audit & Risk is om de waarde van het Radboudumc te versterken en te beschermen door op risico’s gebaseerde en objectieve adviezen en inzichten te bieden. Dit doen we in opdracht van de Raad van Bestuur, het bestuurlijke orgaan dat verantwoordelijkheid draagt voor het UMC. Aan de hand van onder andere de strategie, organisatie- en afdelingsrisico’s richten we ons op de kritische processen en datastromen binnen het Radboudumc.

Wanneer we beginnen met een audit, gaan we als team kijken wat er allemaal moet gebeuren. Dit doen wij als auditors met elkaar, maar we betrekken hier heel duidelijk de professionals uit de organisatie bij. Dit wordt samengevoegd in een plan van aanpak, waarin onder andere de doelstelling en de scope van het onderzoek wordt beschreven. Daarnaast bepalen we mogelijke risico’s en verwachte beheersmaatregelen. Afhankelijk van de doelstelling bepalen we wat de beste techniek is om informatie boven water te krijgen, bijvoorbeeld interviews, documentanalyses, deelwaarnemingen en digitale onderzoek. In steeds meer audits is kennisveiligheid relevant, heel concreet hebben we het dan over de bescherming van onze data in de zorg en het onderzoek. De IT auditor voert vanuit zijn/haar theoretisch kader over (IT) governance, specifieke toetsen uit om de veiligheid en betrouwbaarheid van onze belangrijkste data te beoordelen. Al onze bevindingen beschrijven wij in een rapport/presentatie. Voordat de rapportage met de Raad van Bestuur wordt gedeeld, volgt altijd eerst het proces van hoor- en wederhoor. Hiermee zorgen we dat er consensus is over de inhoud. We volgen gedurende het jaar hoe het met de opvolging van onze aanbevelingen vergaat.

Tijdens een normale week werken we in aan onze eigen auditprojecten, maar ondersteunen we elkaar ook. We starten bijvoorbeeld op maandag met een afdelingsoverleg, waarin we de week doorspreken en mogelijke knelpunten gezamenlijk proberen op te lossen – maar ook tijd nemen om over ons weekend te praten. Werken met een duidelijke focus en met plezier samenwerken is belangrijk, zeker als we zowel thuis- als op kantoor werken. We zijn een door het NBA, IIA en Norea gecertificeerde audit afdeling. Alle auditors hebben individueel en als team de ruimte om professioneel de kwaliteit van werken op niveau te houden. Je bent daar zelf sturend in. Gezien de hoeveelheid aan risicogebieden binnen de zorg, onderzoek en ondersteunende afdelingen is er veel afwisseling in de werkzaamheden, je netwerk groeit snel. Zo is geen enkele dag hetzelfde.‘

Hoe ziet jullie team eruit?

‘We zijn een klein, maar hecht team waar iedereen zijn of haar eigen specialiteit heeft. Er zijn collega’s die zich meer focussen op operationele of juist IT-gerelateerde audits. Ondanks onze individuele aandachtsgebieden, helpen we elkaar onder andere bij het schrijven van een plan van aanpak en rapport. Op deze manier houden we elkaar scherp. Daarnaast zetten we mensen in op waar ze goed in zijn, om zo tot het beste eindresultaat te komen. Dat is denk ik een van de sterke punten van onze afdeling.’

Waar haal jij voldoening uit in jouw werk?

‘Dat ons werk gewaardeerd wordt door de verschillende stakeholders binnen het Radboudumc, maar specifiek dat de Raad van Bestuur blij is met heldere inzicht in de feitelijke problematiek en onze aanbevelingen serieus neemt. Wij praten mee op alle niveaus. Met name dit contact met al deze verschillende medewerkers is een mooie afwisseling en geeft je een breed beeld van wat er leeft binnen de organisatie. Met ruim 12.000 medewerkers is het Radboudumc een grote innovatieve organisatie. Hierdoor kom je elke keer op nieuwe plekken en is iedere audit anders. Dat is uitdagend en geeft mij voldoening.

Je merkt dat iedereen die bij het Radboudumc werkt een bepaalde verbinding heeft met wat we hier doen. Voor sommigen is dit zorg, onderzoek, onderwijs of de combinatie van de drie. Zelf vind ik het fijn om bij een kennisorganisatie te werken en voldoet mijn werk meer dan aan mijn verwachtingen.’

Ook werken als auditor? Reageer nu op de vacature

Mario Assistent Frontoffice HR

‘Mijn leven is dankzij deze baan 180 graden gedraaid en ik doe weer mee in de maatschappij.’ lees meer

Mario Assistent Frontoffice HR

‘Mario, weet jij hoe het digitale scherm werkt, waar ik nieuwe schoonmaakdoekjes kan vinden, en is er toevallig een fietspomp hier?'

Zomaar enkele vragen die Mario Vogel (47) op een willekeurige dag als assistent medewerker frontoffice op de afdeling HR krijgt. In ruim twee jaar tijd heeft hij zichzelf ontwikkeld tot de vraagbaak van de afdeling en weet iedereen hem goed te vinden. Inmiddels heeft hij een vast contract en willen zijn collega’s hem niet meer kwijt, en Mario denkt zelf voorlopig ook nog niet aan stoppen. ‘Ik heb weer een doel en structuur in mijn leven, ben collega’s van dienst en voel mij weer nuttig’.

Maar zijn weg naar deze baan bij het Radboudumc was niet vanzelfsprekend en kende vele hobbels, het betekende voor hem letterlijk en figuurlijk een nieuw begin. Na het sollicitatiegesprek kon hij zijn oren niet geloven toen hij amper een half uur later thuis al een telefoontje kreeg: ‘de keuze is op jou gevallen, jij bent onze nieuwe medewerker!’. Dat nieuws kwam voor hem op een zeer goed moment want in de periode daarvoor ging alles mis wat er mis kon gaan in zijn leven. ‘Mijn relatie was na ruim twintig jaar voorbij, ik moest op zoek naar een nieuwe woning en mijn gezondheid werkte niet mee. En als klap op de vuurpijl hield mijn huidige baan op te bestaan, en stond mijn leven even op zijn kop. Het laatste wat ik wil is thuiszitten en van een uitkering gebruik maken’. Juist in deze periode wil hij zich nuttig maken en onder de mensen komen.

Via het Werkbedrijf Nijmegen zag hij de vacature van assistent medewerker frontoffice voorbij komen en onlangs zijn geringe ervaring besloot hij toch te reageren: ‘Wat heb ik te verliezen?’.
Zijn doorzettingsvermogen heeft hem uiteindelijk de baan gebracht. ‘Ik begon met 20 uur per week aan de balie met het ontvangen van medewerkers en gasten bij de bedrijfsarts, maar door Corona namen die werkzaamheden af. Samen met mijn collega’s hebben we extra taken zoals het versturen van contracten, het bijhouden van de kolfkamers, het aansturen van een collega ondersteuner, en andere facilitaire werkzaamheden gevonden. Ik ben erg blij dat ze mij een kans hebben gegeven en gewoon kijken naar de persoon die je bent in plaats van het perfecte plaatje. Mijn leven is dankzij deze baan 180 graden gedraaid en ik doe weer mee in de maatschappij!’.  

Mario werkt nu fulltime en volgt tussen zijn werkzaamheden door nog een mbo-opleiding tot administratief medewerker via het Radboudumc.

Het Radboudumc vindt het belangrijk om een inclusieve werkgever te zijn en is er trots op dat we dat met elkaar waarmaken.

Ook onderdeel uitmaken van #wijzijnradboudumc?

Wil jij ook net als Mario aan de slag bij ons en onderdeel uitmaken van #wijzijnradboudumc? 
Neem dan eens vrijblijvend contact op met Nory Burgers, adviseur inclusief werkgeverschap, voor meer informatie.

Mary coördinator facilities OK

'Mijn loopbaan heb ik hier zelf vorm kunnen geven.' lees meer

Mary coördinator facilities OK

Mijn start bij het Radboudumc

'Ik ben 37 jaar geleden begonnen als stafmedewerkster voeding bij het Radboudumc, in wat toen nog de 'centrale patiëntenkeuken' heette. Dan hebben we het over het jaar 1981, toen in het Radboudumc nog zelf patiëntenmaaltijden werden bereid. In ben inmiddels vijf jaar werkzaam als coördinator Facilities op de OK. Dit is mijn achtste baan in het Radboudumc. Toch hebben al die banen iets met elkaar te maken. Ik ben altijd facilitair bezig geweest.'
 

Ontzorgen door te faciliteren

'Door te faciliteren ontzorg ik het primaire proces. Dit past heel goed bij wie ik ben. Ik ben de oudste uit een gezin van zes en moeder van twee zonen. Ook in die ‘rollen’ ben ik continu aan het regelen en organiseren; aan het ontzorgen. In de loop der jaren ben ik hier steeds beter in geworden, zowel in mijn werk als thuis.
In een vorige functie heb ik bijvoorbeeld bij het IWOO, nu de Radboud Health Academy, gewerkt als Hoofd Onderwijsondersteuning.  Het IWOO overkoepelde de medische opleidingen. 
Eén van de leukste dingen die ik daar gedaan heb, was het organiseren van voorlichtingsdagen. We gingen toen bijna ten onder aan ons eigen succes;  er waren soms wel duizend mensen te gast! Als team moesten wij dat in goede banen leiden. Ik was zelf niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze dagen, daar hielden mijn collega’s zich mee bezig. Ik was wederom bezig met het ontzorgen van dit primaire proces. Samen met mijn team ontving ik de gasten, maakte ik hen wegwijs en zorgde ik ervoor dat de catering goed geregeld was. En het aller belangrijkste: dat de bezoekers zich welkom voelden. Dat was geweldig om te doen. Zulke dagen waren ontzettend vermoeiend, maar als al die mensen tevreden de deur uitliepen gaf me dat heel veel energie en voldoening.'
 

Leider van je eigen loopbaan

'Naar die energie ben ik eigenlijk altijd op zoek geweest in mijn functies. Wanneer ik weer in een nieuwe levensfase terecht kwam, was ik vaak ook toe aan andere dingen. Toen mijn zonen uit huis gingen bijvoorbeeld, was ik weer toe aan iets anders op professioneel gebied. Dat heeft geleid tot deze functie, waarin ik continu voor nieuwe uitdagingen kom te staan. Mijn loopbaan heb ik hier zelf vorm kunnen geven. Mijn collega’s en leidinggevenden ondersteunen mij hierin, maar uiteindelijk moet ik het wel zelf doen.'
 

Werken op de OK

'In mijn huidige functie ben ik écht betrokken bij het primaire proces. Waar ik eerst opleidingsdagen faciliteerde, faciliteer ik nu ons OK-complex met 31 OK’s. Zo’n academische OK is net een klein bedrijf. Er komen patiënten binnen, ze worden geholpen en ze gaan weer terug naar een afdeling. Het feit dat je maar zo’n kort proces met patiënten doorloopt, betekent niet dat je niet betekenisvol kunt zijn. Dat zie je binnen het OK-complex ontzettend goed terug. 

Totale overgave

Als een patiënt hier binnen komt, geeft hij of zij zich volledig over. Je moet je kleren, je make-up, je sieraden, allemaal afdoen. En dan zeggen wij: ‘wij zorgen voor je’. Het feit dat ik onderdeel ben van dit hele proces door te ontzorgen, betekent ontzettend veel voor mij. Ik zorg ervoor dat mijn collega’s zich hier volledig kunnen focussen op hun specialisme. Het geeft me het gevoel dat ik, op mijn eigen manier, het verschil kan maken binnen ons OK-complex. Wij zijn een zeer belangrijk onderdeel van de organisatie. De afgelopen jaren zijn we nog professioneler geworden dan we al waren. Ik ben trots dat ik onderdeel ben van die groei.'

Femke bedrijfsleider Tandheelkunde

'Opeens stond onze verpleegkundige met een speentje bij ons thuis.' lees meer

Femke bedrijfsleider Tandheelkunde

Een baby van 830 gram

'Ik ben hier na een zwangerschap van 25 weken en vijf dagen bevallen van Klaartje. Ze woog 830 gram en ging direct naar Neonatologie. Van tien uur ’s ochtends tot zes uur ’s avonds zat ik vier maanden bij haar bedje. We moesten de eerste week na haar geboorte ook nog een uitstapje van vier dagen naar Utrecht maken, omdat we in het Radboudumc geen kinderhartchirurgie meer hebben. Daar moest een bloedvat bij het hartje operatief worden gesloten. Klaartje ging er in de baby-ambulance naartoe, begeleid door een neonatoloog, en wij er met
de auto achteraan. Vanuit mijn vak en als bedrijfsleider heb ik er alle begrip voor dat je zorg doelmatig moet spreiden over Nederland, maar als patiënt voelt dat op dat moment toch even anders.'

Speciaal speentje

'Wij hebben de opname, de zorg en sfeer op Neonatologie als een warm bad ervaren. Na 4,5 maand opname konden we eindelijk naar huis. De hele afdeling stond ons uit te zwaaien. We vonden het best spannend. Opeens moet je het thuis allemaal alleen doen. Het lukte Klaartje bijvoorbeeld maar niet om uit de fles te
drinken, daarom kreeg ze nog sondevoeding. En wat me toen zo geraakt heeft, is dat er opeens een verpleegkundige van de Medium Care bij ons aan de deur stond, met een speentje. Ze kwam het speciaal brengen omdat ze het idee had dat dit specifieke speentje de oplossing voor het probleem zou zijn. En na twee
weken waren we thuis van de sondevoeding af en kon ze drinken uit de fles. Voor ons was dat zo’n belangrijke stap vooruit! Inmiddels is Klaartje 6 jaar. Ze doet het ontzettend goed, dankzij de zorg die ze in ons ziekenhuis gekregen heeft.'

  • Medewerkers
  • Intranet